De 24 Honger Spelen.

Leonora - 2.

Zelf verzekerd stapt Leonora in de trein, ze leunt tegen de harde, koude muur van de trein aan met haar armen over elkaar geslagen en slaakt een diepe zucht van angst. Ergens diep van binnen beseft ze zich dat het de laatste keer zou kunnen dat ze haar ouders en haar vrienden had kunnen zien, maar die gedachten probeert ze vrijwel meteen te verdringen. Zei, Leonora Addams zou de winnares worden van de 24 honger spelen worden, niemand anders. Leonora had haar ouders beloofd dat ze terug zou komen en dat ze geen angsten moesten hebben. Nadat ze de honger spelen had gewonnen en ze terug zou komen zou alles beter worden. Leonora en haar familie zouden een duur huis krijgen en haar kleine broertje van 11 jaar niet meer hoeft te gaan werken. Haar kleine broertje daar was ze nog het meest bang voor, wat moet haar kleine broertje zonder haar. Volgend jaar zou hij moeten beginnen met trainen want ze hebben hem uitgekozen als een van de district leden die moet gaan trainen tot hun 18, daarna zal hij net zoals ik de keuze moeten maken of hij mee wil doen aan de honger spelen. Leonora frummelt een beetje met haar vingers en denkt over veel dingen na, hoe zeker ze er ook van is dat ze de honger spelen gaat winnen. Ze beseft zich niet dat er ook nog 5 andere beroeps tributen zijn waar ze het tegen op moet nemen. De rest zou ze met gemak verslaan, dacht ze. Leonora stort neer langs Ryan Lightwood, hij was de mannelijke tribuut van de 24ste hunger games uit district 4. Hij is heel egoistisch en veel hoop om met hem samen te werken had Leonora niet. Leonora zakt met haar hoofd in haar handen, een keer neemt ze diep adem. Ze vraagt zich af of het capitool dan echt zo mooi is als alle winnende tributen vertelde. Of het deze keuzes echt waard zou zijn. Daarna hoort ze de remmen van de trein slippen en kijkt ze uit het raam. "Ik denk dat we er zijn" zegt Leonora.