Kalp Aģrısı

bolum 1

-Ùnal koş!Aşkım kapıyı açmıyor!
Diye bagırdı Nurten hanım kızının böyle durumlarda ne yaptıgini biliyordu ve aklına gelen seyle tekrar bagirdi hemde tum evi inletecek sekilde...
_Aşkım!annecim aç kapıyı melegim hadi Aşkım aç kapıyı kizim.
Diye aglamaya devam etti Nurten hanım. Ūnal Bey ve evin tum çalışanları kapının önūnde Aşkımın kapıyı açmasını bekliyordu ama hiç bir tepki yoktu.
-Tamam kızım Doktorunu geri gönderdim.Tamam sen hasta falan deģilsin aç minigim.Ne olursun aç artik şu kapiyi
Ünal Bey sakinligini korumaya calisiyordu ama Nurten Hanim kapinin onune çökmūş bir vaziyetde ağlıyordu.
-Hakkı!Nerde kaldı şu çilingir sabrımımı deniyorsunuz lann !
Hakki Unal beyin bagirmasiyla irkildi kekeleyerek-Yoldaymis geliyor Ünal Bey dedi.O sırada içeri giren Gökhan Nurten hanımı ve Aşkımın kapısı őnumdeki kalabaligi gorunce telaşlanďı sonucda Aşkımın nişanlısıydı belkide telaşlanması gerektigi içindi.-Ùnal Bey çilingir geldi efendim.Herkez Gókhandan gozunu ayirip bir aciklama geregi dahi duymadan çilingirin kapıyı acmasini bekledi.Nurten hanim o kadar korkuyorduki  kizinin kendine zarar vermis olmasindan açilmaya calisan kapıya korku dolu gözlerle bakıyordu
Ūnal Beyde çok telaşliydi ama Nurten hanıma destek olmak icin sakin gorunmesi lazimdi.Aşkımın amca oglu Serkan dayanamayarak  -aç artık şu lanet kapıyı yoksa seni gebertirim.demesi ùzerine Ūnal Bey onu susturdu.Serkan Askımın en iyi dostlarindan biriydi tabi hastalanmadan önce.Sonunda beklenen kapı açıldı Unal Bey iceri girdi tabi buna girdi demek denirse.Nurten Hanim kizini kanlar içinde gorunce zaten yenik dusmus bedenine daha fazla dayanamadi ve bayildi tabi son dk Serkanin kollari sayesinde dusmekten kurtuldu.Babasi Aşkımın ona bakan yesil gozlerine bakti yesilden ziyade kan çanagına dönműsdū.Kolundaki jilet izlerinden akan kanlar giydigi beyaz elbiseyi kırmiziya dönusdurmusdu babası dehşet içinde kızına bakıyordu.Aşkım ise babasına boş gözlerle bakıyordu sadece.
Aşkım'dan...

Annem her zaman ki gibi yine beni görùnce bayıldı.Babam ise bir bana bir ūzerime bakıyordu yavaş yavaş gözlerim bulanıklaştı ve sanki..evet evet bayılıcam biliyorum ama bayılmak istemiyorum Gökhan atıldı hemen yarım yamalak gőrebiliyorum kısık gozlerimden onun mavi gőzlerini ve once bosluk sonrasimi karanlik hemde cok....

Başım çatlıyor o adi doktorun yaptıgi igneden boyle oldu biliyorum.Ayagimi yatakdan yere dogru salkittim ve karşımdaki giysi dolabının aynasından kendime baktım ilk kolumdaki sargı bezlerine carptı gøzűm sonra dagilmis saclarima iyice yanaşdım aynaya ve gözlerime baktım önceden mavi yeşil  olan gözlerim den eser yoktu.Sönūk bir yeşile dönmúş sanki ūzerinde sis bulutları var  en son ne zaman ağladığımı bilmiyorum belki ağlaya bilseydim içimi gözyaşlarımla dökebilseydim bu durumda olmazdım.Biliyorum belki psikopatça ama kendime acı çektirmek hoşuma gidiyor.Sūrekli canım yansın istiyorum.Aynadaki simama bakınca kendimden nefret ediyorum.Ben Aşkım Ataman...20 yasindayim.Annem ev hanımı daha dogrusu hemsire ama babam çalışmasına izin vermedigi icin ev hanımı.Oda bu durumdan pek şikayetçi değil.Babam ne iş yapıyor onu bilmiyorum  tek bildiğim sey çok  zengin olduğumuz hatta çok demek bile az kalır.Ben ailemin tek çocuguyum aslında iki kardeştik ama...Hayır.Hayır hatırlamak yok Aşkım  hatırlamak yok.Ama ne zaman aklımdan çıktıki her zaman aklımdasın kardeşim Őmerimm şuan yanımda olsaydın 18 yaşında olacaktın.Ama yoksun yoksun işte sen yoksan ben niye varımm.Hepsi benim yūzūmden eger ben olmasaydım sen şuan yaşıyor olacaktın eger ben olmasaydım annem her gece ağlamak zorunda kalmayacakdı eger ben olmasaydım...Ama ben varım kahretsin ki varım çığlıkların hala kulagimda 2 sene oldu tam tamına iki sene ama dūn gibi aklımda ölmek istiyorum..Ama ölmek basit sadece senin yaşadıgın acıları bende yaşamak istiyorum,yavaş yavaş yanına gelicem Ömerim canım kardeşim az kaldı kavuşmamıza....
Gőzūmū boş boş baktığım aynadan kollarıma çevirdim içimin acısını söndūrmem lazım.Evet evet bu sargı bezleri hiç  olmamış bunları bi gūzel çıkaralım.oldu şimdi kollarımdaki yaralara dikiş atılmamış demekki fazla derin olmamışlar biraz kaşınıyorlarmı ne?Ee kaşıyalım o zaman ahh canım yandı evet iyy igrenç  tırnaklarımın arasındaki kan mı.İçimin acısı soğuyor yavaş yavaş senin acın gibi olmasada Ömer inan ablanında canı şuan çok yanıyor.
-Aşkım Hanım !Ne yaptınız siz ?
Diiye baģırdı hizmetlimiz fatma abla.Aslında önceden severdim bu kadını ama şuan yanımda bagırdığı için dővmemde bi sakınca yok sanırım değilmi?
Gel bakım sen buraya mini etekli o*spu.Hem babamin yanında bőyle gez hemde odamda bağır öylemi parçalamazmıyım şimdi ben seni.Yavaş adımlarla ona dogru yūrūdūm önce elindeki tepsi yere kapaklandı ayy canım çokmu korktun sen beni bu odaya kilitledigin gūnlere say neyseki dūn o kıt beyninle unutmustun kapıda kilidi aklın neredeyse artık.Şuan canım fena halde seni dövmek istiyor,elimi saçına attığım gibi çıglıgı bastı. Yūzūnede bi imzamı atayım hatrı kalır dedigim an annemler girdi içeri tabi buna girdi denilirse daldılar resmen dingonun ahırı sanki.
-Aşkım !kızım  ne yapıyorsun?
Şuan evcilik oynuyoruz anne kőrmūsūn demek isterdim ama olmaz konuşmak yok asla yok,Eger ben konusursam acım azalır,kardeşim şuan benim yūzūmden konusamiyorsa banada konuşmak yok.Belki başka bahara.
-Sevgilim! Bırakır mısın Fatma Hanımı?
Hala sevgilim diyor yaaaa.Evet seninle sevgiliydim ama artık benden sana hayır gelmez birde senin mi vicdan azabını çekim ben Gőkhan.Bırak artık beni git kimle olursan ol umrumda degil ama bırak benī.Sana bir şans ermiştim ama hayat bana o şansı vermedi işte.Ne uzatıyon anlamıyom ki.
-Kızım! Sakin ol hadi bırak Fatma ablanı. Babama boş gőzlerle baktım ama kaşlarım tek bir cizgi haline gelecek şekilde çatık.Serkan bana doğru bir adım attı ama babam onu durdurdu.Serkanı severim iyi anlaşırdık aynı ūniversiteyi kazanıp okuma hayallerimiz  vardı ama benimki hayal oldu sınava giremedim.Okulun en başarılı kızı olan ben şuan herkezin dilinde bir akıl hastası olarak kaldım tabi babamın parası sayesinde manşet haber olmamış  bir durumdayım benim los angel's da okudugumu sanıyorlar hemde ne okuma..
Ahh baba ne ara sarıldın sen bana.Sarılmaktan nefret ediyorum çùnkù olacakları biliyorum.Ahh vúcúdúm uyuşuyor dizlerim sanırım beni taşıyamayacak kadar gūçsūz,daha fazla ayakta duramam.Dizlerimin ūstùne dūştūm babam kucagına aldı beni ve yatagıma uzandırdı ellerim hala onun boynunda , ama yavaşça isteģim dışında iki yanıma dūştū kısık gőzlerimin arasından babama baktım gőzleri dolmuş bir sekilde bana bakıyordu ve benim gőzlerim kapandi duydugum son cūmle  -iyi geceler meleğim. Olmustu sonrası ise karanlık hemde çok karanlık...