Kalp Aģrısı

2.Bölūm

Multimedya-Gökhan

Gökhan'dan...

-Baba!yeter artık.Aşkım bir ruh hastası anladın mı?Bir deli psikopat biri.Kendisine zarar verdigi yetmiyormuş gibi birde çevresindekilere veriyor.Nişanı bozucam daha fazla çevreme rezil olmak istemiyorum.

-Gökhan oglum eger sen bu nişanı bozarsam kendi masraflarını kendin karşılamak zorunda kalırsın.Kredi kartlarından tut altındaki arabayı ve ayriyetten ayrı tutmuş olduģun evi dahi hiç acımadan alırım senden anladın mı šimdi beni !

Evet.Ben Gökhan Arslan.Babasının tek oglu playboy bir Gökhan  bir ruh hastası kızla nişanlıyım.Evet babam beni zorladı bu nişana,çūnkū asla kabul etmezdim birine mahkummuş gibi yaşamayı,hergūn yatagımı farklı kadınlar sūsler.Īlişkimin en uzunu 3 gūndūr oda fazla yetenekli bir hatun demektir.Aşkımı görūnce bende kabul etmemekte diretmedim çùnkú baya bir sexsydi hele kedi gibi gőzleriyle bana bakınca ayakta erimemek mūmkūnmū.Çok hoş bir kız deyip kabul ettim.Onu tavlamak için elimden gelen herşeyi yaptım mecbur oldugum için degil aslında,yani tabi oda var ama onunla çok eglenceli zamanlar geçirebilirdim.Tabi kardeşinin ölūmūnden sonra delirmeseydi.Fazla guzel bir kızdı.Ama şuan tam bir deli en son yanına yanaşmak isterken dolabın ūstūndeki vazoyu kafama fırlatmasıyla odadan kaçmam bir oldu.

-Aydın Bey.Fazla gitme çocugun ūstūne.Bir ortaklıktır tutturdun yakma oglumu,hayatını mahfettin zaten 2 sene Aydın Bey 2 sene dile kolay,elinden geleni yaptı iste olmadı.Bırak hayatını yaşasın.

Helal be anneme yūrū be kim tutar seni kraliçem benim.

-Sevda Hanım!oğlun zaten hayatını yaşıyor şuan ne yapıyorsa nişanı atıncada onu yapacak! Deģişen birşey yok.Lafımın ūstūne laf sőylemeyin bidaha.

Ah bu babam varya...Aslında haklı ama milletin dilinden nefret ediyorum.Son sözūde sőyledigine gőre bu saçmalıga devam etmek zorundayım.Odadaki sessizligi çalan telefonum bozdu arayan tabiki benim ateşli kızdı Alevvv..

-

Evet,Gőkhan Beyimiz sevgililerinin kalbini kırmaya dursun.Aslında ondaki sadece bir hevesti Aşkım'ın sırf bedenini istiyordu,kalbi hiç umrunda bile değildī.Kadınlar onun için sadece hevesti gelip geçiciydi.Aşkım'ı ilk gőrdűğūnden beri çok begeniyordu vede çok arzuluyordu hem babasın dediğini yapmaz ise başına neler gelecegini biliyordu.O hayatını bir kızla sūrdűrecek biri degildi.Ve ondan hevesini aldıkdan sonra diger kızlardan tek bir farkı olacaktı onun gözūnde oda nikahının altında olacagiydi.

Aşkım'dan...

Kaç saattir tavanla bakışıyorum bilmiyorum.Uzandığîm yatagımdan kalkıp seslerin geldìği tarafa yöneldim ah bu bahçıvan ne yapıyor böyle, çimlerin canını okudu resmen.Çimlerin bir tūrlū būyùmesine izin vermiyor.Sanki onların būyūmeleri  suç gibi.Bıraksın da nasıl istiyorsa öyle būyūsūn...-peki sen kardeşine bu fırsatı verdin mi ? Ahh bu beynimdeki ses beni mahfediyor.
-Kes sesini! Susmasını istiyorum ne olur sus benim gibi sende sus hiç konuşma. Diye söyleniyordum içten içe,neydi bu ses kime ait neden bana işkence çektiriyor.Aklımdan tam çıktı derken neden aklıma getiriyordu.
-Kardeşinde yaşamak isterdi.Oda būyūmek isterdi ama sen ne yaptın onu ölūme terkettin.Aşkım sen bir katils" demesine izin vermeden kendimi balkondan aşağı attım.Yūzūme önce bir serinlik vurdu sonra yere dūşen bedenimin çıkardığı ses.Acı mı evet acıdı,bu acıyla içimdeki sesde sustu.Keşke bidaha hiç konuşmasa başıma toplanan kalabalığa baktım annem yine aģlıyordu bu kadının yūzūnū hiç gùldūremicem.Neyse ki bu son aģlayışı olacak gőzlerim bulanık gőrmeye başladı bu durumlarda 5 saniye sayardım bilincim kapanırdı ama 3 dedim ve.....karanlık...