Kalp Aģrısı

4.Bölūm

Multimedia-Aras

"nerdesin oğlum sabahtandır arıyorum!"diye bağırdı kenan bey.Zaten tūm gūnū stresli geçmişdi hayatını mahfeden adamı karşısında görūnce ūzerine atlayıp bogazını sıkmamak için kendini zor tutuyordu.
"Tamam Kenan Bey celallenmeyin lūtfen açtım işte" oğlunun bu vurdum duymaz hallerinden bıkmış usanmışdı,
"Sen bu işin ciddiyetinin farkında degilsin galiba sana 5 dk veriyorum çabuk gel yanıma" Kenan bey o kadar őfkeliydiki kırıp dőkmek istiyordu her yeri ama yapamıyordu.Oğlunun birşey demesine mūsade etmeden kapamıştı telefonunu.Aras ne olduğunu anlamıştı.Babası çabuk őfkelenen bir adam degildi eger őfkelenmişsede nu őfkenin altında kesinlikle Atamanlar ailesi yatıyordu.Atamanlar diyince biran duraksadı çūnků anneside bir zamanlar Ataman'lardandı.ama artık Yılmaz'lardandı.Ataman soyadını duyunca bile yūzűnde istemsizce bir tiksinti ifadesi belirdi.Elindeki viski bardağını yere çarparak kalktı ayağa arkadaşları birden ayaklandı Gűney lafa atıldı direk
"Aras!Kötū bir haber mi var?"Aras Gūyin hem soru soran hemde telaşlı yūzūne bakarak dudagının kenarını belli belirsiz yukarı kıvırarak gūldū
"Tam aksine muhteşem bi haber var ! Bir kaç gūn yokum Kuzey mekanı sen idare et."Kuzey Arası en yakın arkadaşıydı yani grubun icinde aile meselelerini konuşabilecegi tek kişiydi.Kuzey arasın dedigini başıyla onayladı.Arasın bekledigi gūn gelmişti,Kuzey bunu biliyordu ama telaşlanıyordu arkadaşı için,Ūnal Ataman ın ne kadar tehlikeli biri olduğunu  biliyordu ve Aras ın kırabilecegi en ufak  bit pot onun hayatına màl olurdu.Bardan çıkan Aras kapıda bekleyen motoruna atlayıp son sūrat sűrmeye devam etti kask takmadı çūnkū rűzgarın yűzűnű işgal etmesini istiyordu.Ancak bőyle rahatlardı.Kapıyı Hizmetlileri  Ayşe  Hanım açtı her zaman ki gibi guler yūzlūydū Aras Ayşe Hanıma zoraki bir slm verip salona indi.Babası salonun ortasında volta atıp duruyordu Aras babasının bu tedirginli haline alışık degildi.Babasının onu gormesiyle gözleri būyūdū babasının aklına sabahki Ūnal Beyle olan konuşması geldi

"Őldū"eger Kenan Bey bebeğinin yaşadığını sőyleseydi Ūnal Bey in onu araştırıp   oyunlarını anlayacağını biliyordu ve buna izin veremezdi.Ūnal Bey Kenan ın dedigine anlam veremedi.Nasıl ölmūştū ki?
"Annesinin vurulduğu gūn silah sesinden dolayı ődū patlamış yanī doktor öyle söyledi"Kenan Bey içinden Allah ım lūtfen inansın ne olur diye geçirirken Ūnal Bey "Ūzgūnūm.gercekten ben böyle olacagını bilmiyordum" demesi ūzerine Nurten Hanım içeri girdi Nurten  Hanımın bunların hiçbirinden haberi yoktu elindeki meyve suyunu eşine uzatırken "iyi misin " diye sordu.Ūnal Bey evet anlamında başını sallarken Kenan Bey lafa atıldı"şimdi ne diyorsunuz bana izin vericek misiniz?"Ūnal Bey tereddut ederek Kenan Beye baktı tam birşey  sőyleyecektiki Nurten Hanım
"Evet izin veriyoruz!Yeterki Aşkım iyileşsin"

"BABA!iyi misin?"Kenan Bey oglunun omuzuna dokunan eline baktı,ne kadarda būyūmūşdū bugun Ūnal Beye öldū derken bile kalbinde derin bi sızı hissetmişti.Onu kaybetmekten çok korkuyordu ve bu işin içine ne kadar başka birini katmak istesede Aras buna karşı çıkmıştı.Ogluna sarıldı Kenan Bey,Aras önce şaşırsada sonradan boşta kalan ellerini babasına doladı.

"Oglum emin misin?En ufak bir hatanda seni ben bile kurtaramaya bilirim."Aras babasından ayrıldı ve babasının yūzūne baktı dikkatli bir şekilde gercekten çok  ūzgūn gőrūnūyordu.

"Baba! Merak etme bana hiçbirşey olmayacak! O deliyi kendime öyle bir aşık edicem ki babası gerçegi ogrenince bile birsey yapamıcak bana.Tabi Őmerden sonra kızınıda kaybetmek istemiyorsa" Kenan Bey Ömerin ismini duyar duymaz irkildi "Sakın birdaha onun ismini anma Aras sakın"Kenan Bey ne zaman Ūnal Beyin kūçùk oģlu Ömerin ismini duyarsa böyle olurdu.

"Tamam baba.Ne zaman başlıyoruz"

"Yarın.fazla uzatmanın alemi yok"

Aşkım'dan....

2 hafta oldu.yatakta yatmaktan cok sıkılmıştım.ama ayagımın alçısını çıkarmalarına ragmen hala sargıdaydı ve galiba ūzerine basamıyordum ama yinede basmak da fayda var benim acı çekmem lazım yoksa beynimdeki ses susmaz ve o susmadıkça  ben sinir krizi geçiriyorum canım yanınca susuyor ancak.Uzandıgım yataktan kalktım.Canım yana yana ayagımı yere bastım ve odamın içinde dolanmaya başladım kapımın açılmasıyla çakma  Kıvanç Tatlıtuģ tipli biri girdi annemler ne yapmaya çalışıyorlar hala anlamıyorum bunundamı kafasını kırıp yollim illahiki.Acaba sinir krizlerimi bunların ūzerinde mi atım diye yolladılar.Kendime zarar vermim de bunlara verim gibisinden.Bi dk hop hop çakma Kıvanç neye yaklaşıyorsun sen  ah bi dk senin elindeki benim yaptıgım resim mi sen nasıl ona dokuna bilirsin adi herif.Bir anda kendimi adamın ūstūnde  buldum "yardım edinn!"İgrenç bu ince ses sana mı ait gerçekten?
"Kızım ne yapıyorsun!Kalk çocugun ūstūnden" diye bagirdi annem.Babamda arkasından içeri girdi ama arkamdan kim kollarımı çekìştiriyorki kafamı dönmemle Serkanı görmem bir oldu bi gūlūyordu pişkin pişkin gùlùyordu birde yaptıgim şey hoşuna gitmişti belli.En son kaldırdılar gūçbela  beni bu çakma Kıvancın altından saçım başım dagılmış bir vaziyette kapıda dikilen iki kişiye baktım bir tanesinin tipine bakılırsa doktor olduğu kesindi.Ama dìgeri bu nasıl biršey böyle birde gözlerini açmış şaşkın gőzlerle bana bakıyordu ne renkti onun gőzleri bi yakınıma gelsene yada yok sen orda kal gelme ahhh hayır gelme dedim...

Aras'dan....

Babmla Atamanların malikanesine geldik.Ūzerime koyu yeşil bir t-şört ve onunda üzerini swit bir çeket giydim.Hizmetli kapıyı açınca  bizi salona davet etti  tam salona  giriş yapmışken yukarıdan gelen seslere odaklandık.Babam merdivenleri çıkarken bende onu takip ettim.Odada gordūģūm manzara gūlmeme sebebiyet verdi kızda erkek gūcū var anlaşılan diye dūşūnūrken yūzūnūn önūne dūşen saçlarını arkaya atarken gözlerini önce babama sonrada bana dikti...
Kedi gibi gözleri vardı.Kusursuz bir yūzū vardı dudakları renksiz olmasına ragmen çok hoş görūnūyordu.Hele o kaşlarını çatması yokmu beni benden aldı.Biraz yakından bakmamda sorun yoktur umarım.