"yoongi yaငါလာတယ်"
"အေးထိုင်ကွာ ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ"
"ဒီတိုင်းပျင်းလို့ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့"
"အော်"
"ဘာအစီအစဉ်တွေရှိလဲ အခုရက်ပိုင်း"
"ငါတို့ခရီးသွားကြမလား လူအများကြီးနဲ့"
"မဆိုးဘူးကွ လူအများကြီးပါရင်ပျော်စရာကောင်းမှာ"
"မင်းကျောင်းကသူငယ်ချင်းတွေကိုခေါ်ကြည့်လေ"
"အားဟုတ်သားပဲ yuriလေးကိုပါခေါ်ရမယ်"
"Yuriကဘယ်သူလဲကွ"
"ငါတွဲနေတဲ့တစ်ယောက်"
"မင်းကတော့လုပ်ပြီကွာ ဒီတစ်ခေါက်ရော အပျော်ပဲလား"
"မသိဘူးကွ ငါ့ကိုယ်ငါတောင်"
"ငါအပင်တွေဝယ်စရာရှိသေးတယ် မင်းလိုက်မလား"
"အင်းလိုက်ခဲ့မယ်လေ ငါလဲပျင်းနေတာနဲ့"
အောက်ထပ်ကိုရောက်တော့ အနီရောင်ကောင်လေးသည် ကော်ဖီသောက်နေဟန်ပေါ်၏ ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲမှာတော့ အနီရောင်ကောင်လေးသာလျှင်အတိုင်းသား
"ငါတို့စားပြီးရင်ဘယ်သွားကြမလဲ"
"မင်းကဘယ်သွားချင်သေးလို့လဲ"
"မသွားတော့ပါဘူး ဟီးဟီး"
"အွန်းအွန်း"
"မနက်ဖြန်ကျ ငါ့ကိုစောင့်နေနော် မင်းအိမ်ကိုလာခဲ့မယ်"
"အေးပါ"
"ရှင်းမယ်ဗျို့"
နှစ်ယောက်သားလမ်းလျှောက်ပြီးသာ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။
ပန်းဆိုင်တွင်~~~~
"Jungkook yaဒီအပင်လေးမဆိုးဘူးနော်"
"လှတယ် အရွက်ကားကားနဲ့"
"ငါလဲကြိုက်တယ် ဒါလေးယူလိုက်ရင်ကောင်းမလား"
"ဟိုဘက်ကပန်းအနီရောင်လေးရော လှတယ်ကွ"
"Jungkook yaမင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ရွေးထားတာလဲအနီတွေချည်းပဲ ငါ့ဆိုင်ကိုအနီရောင်ပြောင်းပစ်မလို့လား"
YOU ARE READING
သူ
Fanfictionတွေ့ဆုံတယ်ဆိုတာ ခွဲခွာဖို့မှမဟုတ်တာ ေတြ႕ဆုံတယ္ဆိုတာ ခြဲခြာဖို႔မွမဟုတ္တာ