Sulat ng Manunulat :
Ito'y kwento lamang na nabuo muli sa aking isipan. Walang anumang koneksyon sa totoong pangyayari, o maging kanino man. Napagdesisyunan lamang na isulat at magbigay aral o leksyon sa mambabasa. At sana makakuha kayo nang aral.
Disclaimer
This is a work of fiction, names characteristic, businesses, places, events, and incident are either the products of the author's imagination are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead or actual events is purely coincidental.
Plagiarism :
This is using another writer's words or ideas without acknowledgement. Plagiarism is stealing, and people who plagiarize the words of others, have no defense in a court of law
“Mas mabuti ng masabi ng maaga, keysa naman hindi mo ito nasabi kasi huli na. Ano? Isusulat mo na lang ba sa kanila ito isa-isa at hahayaan na lang itong magsend kong kelan yun na yung huli mong hininga? Talaga bang ganun lang lahat yun? Huli na ba?”
“If you really love someone tell them. Because your hearts are litterally broken if does words left unspoken.”
“Masyado nang mahina ang puso mo! Hindi mo na kakayanin pa kung kikimkimin mo!”
“Isulat mo na lang. At ipadala mo sa bawat taong susulatan mo. Pero hindi mo ihahatid. Subukan mong lagyan ng bawat date ang bawat sulat na gagawin mo?”
“Sa araw na rin na yun. Doon sila, darating sa mga taong susulatan mo!”
“Alam kong mahina kanna? Pero kailangan mong gawin ito, para mapanatag ka.”
At doon ko naisipang gawing Diary ang bawat email account nila. 🤧
