ჩემთვის ძვირფასი🖤 (დასრულებული)

♤2♤

დილას, ეს "წყეული" მაღვიძარა მაღვიძებს, მე მუშტს ვურტყამ და ძირს ვაგდებ მაგრამ უშედეგოდ, ის მაინც აგრძელებს ამ "საშინელი" ხმის გამოცემას, ამას უკვე დედაჩემის ყვირილიც ემატება:

_ ემა ადექი დროზე დღეს ბევრი საქმე გვაქვს დროზეე

_ აუუ კიდევ ცოტაც რა და ავდგები_ვწუნებ იმ იმედით რომ დედა უარს არ მეტყვის მაგრამ ეს ხომ დედაჩემია

_არაააა დღეს ჩესალაგებელი გაქვთ, ხვალ დილის რვაზეა ფრენა. ადექი და შენი დაც გააღვიძე,სწრაფად..._ყვირის უკვე გაღიზიანებული დედა

_კარგიიიი_მეც არ ვაკლებ ბრაზს და გაღიზიანებას

ვდგები და პირდაპირ საღამურებით, შევდივარ ჩემი დის ოთთახში და თავზე ვახტები  მეას. არ ვამბობ გადატანითი მნიშვნელობით, მართლა ვახტები თავზე და თან ვყვირივარ:

_ადექი მეა ომია ომი, ადექი მალე მალეე..._და ასე ვაგრძელებ, სანამ მეას ძილი საბოლოოდ არ დავუბრთხე. ცნობისათვის, მას ძილი ჩემზე და თეჰიზე მეტადაც კი უყვარს, სწორედ ამიტომ როგორცკი თვალები გაახილა მაშინვე დავტყდი იქედან რომ არ მოვეკალი მაგრამ ის უკან გამომეკიდა:

_მოდი აქ შე საზიზღარო... რამდენჯერ უნდა გითხრა ნუ მაღვიძებთქო... არამზადაავ მოდი აქ... მაინც დაგიჭერ და მოგკლააავ..._და კიდევ ათასი ასეთი შეძახილებით მოვირბინეთ მთელი სახლი. ის ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია და ამასთან ერთად, ჩვენ დების გარდა საუკეთესო მეგობრებიც ვართ.

_ კარგი კარგი. ისე რო მომზდევ იკითხე რატო გაგაღვიძე?!_ის მართლაც ინტერესდება და დაინტერესებულ თვარებს მაპყრობს და მეც ვაგრძელებ_დღეს უნდა ჩავალაგოთ ჩვემი ნივთები და და..._მაქსიმალურად ვწელავ ამ დროს ისიც იბნევა

_ამოღერღე ვერ მივხვდი_ამბობს და ისევ იგივე მზერას მაპყრობს

_და ხვალ კორეაში გავფრინდებიიით. ფრენა დილის რვაზეა, ასერომ ჩემო ძვირფასო გაემზადე ჩაიცვი მოწესრიგდი და დავაწვეთ კლუბშიი_ვყვირი და ოთახში ავრბივარ გასამზადებლად.
ისიც ასე იქცევა და მომყვება. ჯერ მეგობრებს ვურეკავთ და ვინაიდან, ერთ კლასში ვართ და ამასგარდა ყველაფერს ერთად ვაკეთებთ, საერთო მეგობრები გვყავს.
შემდეგ დავიწყე ჩალაგება, როცა მოვრჩი, უკვე ექვსი იყო დაწყებული, ჩვენ კი კლუბში ცხრაზე უნდა ვყოფილიყავით. ამიტომაც ჯერ მეასთან გავდივარ და რას ვხედავ...