_აბა რაშვები პატარავ(???)
_ჰობი შემაშინე ის იდიოტი მეგონა ოსევ(მე)
_რაუნდოდა მაგ ყ...(ჰობი)
_დაწყნარდი მოვაჯინე უკვე(მე)
_ჭკვიანი გოგოხარ(ჰობი)
და საკოცნელად გამოიწია ღმერთო ისევ უნდა მაკოცოს მაგრამ არა ეს ეწინააღმდეგება ჩემს პრინციპებს:
_ჰოსოკ მაგაზე ვისაუბრეთ და არმინდა შენთან ზედმეტი კონტაქტი იქამდე სანამ...(მე)
_მესმის პატარავ და კარგი ჩემთვის მთავარი შენი ბედნიერებაა(ჰობი)
_კარგი მე გაკვეთილზე უნდა წავიდე(მე)
_მეც მაქეთ მოვდ..._ტელეფონის ხმა გაისმა ეს ჩემი ტელეფონი არიყო. როცა ჰობიმ ტელეფონი აიღო სახე შეეცვალა_იცი რა მე საქმემაქ არ დამელოდო
_კარქი_მაგრამ ის წასული იყო.
კლასში ვიჯექი როდესაც ვიღაცის ნომრიდან შეტყობინება მოვიდა რომ ჩემი ნახვა საპირფარეშოში უნდოდათ მეც მასწავლებელს ვუთხარი რომ გარეთ მჭირდებოდა გასვლა და მანაც გამიშვა...
უკვე ხუთი წუთი გავიდა რაც გამოვედი მაგრამ არავინ არჩანს.
Author pov:
ემა დიდხანს ელოდა უცნობს სააბაზანოში და უცებ კარების ხმა გაიგო სააბაზანოში ორი სხეული შემოვიდა და ერთერთმა კაბინების შემოწმება დაიწყო ამის გამო ემამ ფეხები უნიტაზს (სწორია?) დაადგა როცა კაბინების შემოწმებას მორჩნენ მათ ლაპარაკი დაიწყეს:
_აბა აქ რატომ დამიბარე(???)_გაისმა ბიჭის გაბრაზებული ხმა
<მოიცა ეს ხომ... ჰობი?>ფიქრობდა ემა რა დროსაც მეორე ადამიანის ხმა გაიგო
_მე შენ ისევ მიყვარხარ ჰობიკო, და ვიცი რომ შენც გიზიდავ(???)_გაისმა გოგონას ხმა რომელიც სადაცაა ტირილს დაიწყებდა და ემამ ეს ხმაც ამოიცნო
<ა... ალისა?>
_რითი დაგიმტკიცო(ალისა)
_არაფრით მე შენ არმიყვარხარ და მოვრჩეთ აქ(ჰობი)
KAMU SEDANG MEMBACA
ჩემთვის ძვირფასი🖤 (დასრულებული)
Acakისტორია არის ორ ადამიანზე რომლებიც ერთმანეთს კლობში მოულოდნელად გაიცნობს მათი ურთიერთობა არც ისე კარგად ინყება მაგრამ ვინ იცის რას უმზადებს ცხოვრება... 🖤🦊🔞🦊🖤
