Rain On Me (Completed)

I. A Boy with Rounded Eyes

CHAPTER-1
[A Boy with Rounded Eyes]

Unicode-

" ယောင်းလေး အပြင်မှာမိုးတွေရွာနေတာကို ဘာလို့ အပြင်ထွက်ဖို့ လုပ်နေရတာလဲ။ မိုးမိရင် ဖျားနာနေဦးမယ် "

ရိုးအီနေခဲ့ပြီဖြစ်သော မိခင်ဖြစ်သူ၏ စိုးရိမ်တကြီးစကားသံ။ အရာရာတိုင်းကို လိုက်စိုးရိမ်နေတတ်သော မိခင်၏အုပ်ထိန်းမှုက ထယ်ယောင်းအတွက် ငြီးငွေ့ဖွယ်ကောင်းနေခဲ့သည်။ အရာရာမှာ အစိုးရိမ်လွန်ပြီး ကန့်သတ်ချုပ်ခြယ်လွန်းသည်မို့ ထယ်ယောင်းဘဝက လှောင်အိမ်ထဲက ငှက်ကလေးတစ်ကောင်လို ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

အပေါင်းအသင်းမမှားဖို့ တဖွဖွဆုံးမရင်း သူ့အနားက သူယ်ချင်းတွေအကြောင်း က အစ အ အဆုံး လိုက်မေးတတ်သော သူ့မိဘတွေကြောင့် ထယ်ယောင်း သူငယ်ချင်းမထားဖြစ်ခဲ့သည်မှာလည်း အလယ်တန်း စတက်ချိန်ကတည်းကပင်။ တစ်ယောက်တည်း သီးသန့်နေပါများလာတော့ သူ့ဘဝက တဖြည်းဖြည်း အထီးကျန်လာခဲ့သည်။

သူနှင့် သက်တူရွယ်တူ ကျောင်းသားများက သူငယ်ချင်းနှင့် အတူသွား အတူစားရင်း ပြုံးပျော်ခွင့်ရနေချိန်တွင် ထယ်ယောင်းဘဝက ဆက်ပြီးအထီးကျန်နေဆဲ။ ဤသို့တိုင် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိလာဖို့ ထယ်ယောင်း စိတ်မကူးရဲသေး။ သူ့မိဘတွေဆီ အမှုစစ်သလို အစစ်ခံရမည့်အရေးကြောင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်လာမည့် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို သူအားနာနေမိသည်။

အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သူ့ဘဝက ပိုပိုပြီး အထီးကျန်အဖော်မဲ့လာသည်။ အထက်တန်းစတက်ချိန် ဖုန်းကိုင်ခွင့်ရလာသော်လည်း ဆက်ရမည့်သူမရှိ၍ ဖုန်းတစ်လုံးကလည်း အပိုပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ မဖြစ်မနေသိရမည့် ကျောင်းကိစ္စအချို့ကြောင့် Social accountဖွင့်ပြီး ကျောင်းသား Chat groupထဲ ဝင်ခဲ့သော်လည်း သူများပြောသမျှ ထိုင်ကြည့်ရင်းဖြင့်သာ အချိန်ကုန်ခဲ့သည်။

အထီးကျန်မှုကို သည်းမခံနိုင်သည့်အဆုံး အထက်တန်းဒုတိယနှစ် စာမေးပွဲကြီးအပြီး မိဘလောင်းရိပ်ကရုန်းထွက်ဖို့ ထယ်ယောင်း ရူးရူးမိုက်မိုက်ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီး အိမ်ကထွက်ပြေးခဲ့သည်။ ကျန်ရှိသည့် သူ့ဘဝသက်တမ်းကို အထီးကျန်မှုအပြည့်ဖြင့် ဆက်မရှင်သန်လိုတော့ပြီ။