My Darling is a BAD BOY

5.Bölüm

Angel'ın Anlatımı;
Bir-iki saat öncesi:
-Adım Zayn...Zayn Malik ya seninkisi ne güzel bayan?!?!
...
Şimdiki Zaman:
-Bayan Grace;bu soruyu siz cevaplamak ister misin?
İngiliz Edebiyatı hocamız Bay Ruess bana bir soru sorduğunda kendime gelmiştim.
-Ôzür dilerim efendim ama sadece bu konuyu anlamıyorum.
diye cevap verdikten sonra şu sıralar çok fazla geçmişimi göz önüne getirdiğimi fark ettim.Şu Zayn Malik niye bana adını söylemişti ve asıl olan bana niye adımı sormuştu ki.Peki bugün beni Brad'e karşı koruması neyin nesiydiydi ki.Acaba Brad'le ilgili bir meselesi mi vardı.Belkide Brad onunda canını yakacak şeyler yapmıştı.Aslında böyle birşey varsa hiç şaşırmazdım çünkü Brad'de bunları yapabilecek bir potansiyal vardı.Nede olsa o tescilli bir piçin tekiydi.Zilin çalmasıyla sınıftan çok hızlı bir şekilde çıktım.Emma arkamdan bağırarak birşeyler söylüyordu ama anlayamamıştım.Zaten ne söylediğini bilmek istemiyordum.Çünkü çok önemli bir sorunum vardı ve bu sorunu çözmem gerekiyordu.

...
Zayn'in Anlatımı;
Zilin çalmasıyla sınıftan yavaş ama seri hareketlerle çıktığımızda Tyler'a dönüp işler hakkında bilgi almak için sorular sormaya başladım.Tyler tane tane olarak bana en ayrıntılı biçimde anlatmaya başladığında merdivenlerden inmeye başlamıştık.Malesef annemin dediği gibi kendimi beladan kurtaramamıştım ama bir işim vardı tabiki.Gizli kapaklı işlerim yok değildi ama biz daha çok Robin Hood'un yeni versiyonları gibiydik.Her zaman iyi insanların yanındaydık ve haliylede çok fazla düşman çekmiştik kendimize.Evet böyle işler yaptığım için kendimle gurur duymuyordum ama anneme verdiğim sözümü tutmuştum bir bakıma.Babama olan görevimi soruyorsanız eğer en ufak bir fikrim bile yok.Tyler büyük depodaki işlerin gayet yerinde olduğunu söylediğinde biraz rahatlasam bile şu Jason denen herifin konusu açılınca tüm bedenimin tekrar kasıldığını hissettim.Üvey babamın evinden kovulduğum zamanlarda iş bulmak için bir sürü yeri gezmiştim ama bir tane bile iş bulamamıştım.Bir süre sonra hem karnım acıkmıştı hemde çok yorulmuştum.Gecenin bir yarısında ıssız sokaklardan birinde bir köşeye çekilmiş artık ölmeyi beklerken bir süre sonra Jason denen bu pislikle tesadüfen tanışmıştım.Bir süre bana yardım ettikten sonra bana bir teklifte bulunmuştu.Başta kabul etmek istemesemde başka bir şansımın olmadığını bildiğim için teklifini kabul ettim. İlk zamanlarda en fazla uyuşturucu satma işini yapsamda daha sonra Jason'ın en iyi adamları arasında yer alarak daha büyük işler yapmaya başlamıştım.Bir süre sonra Jason denen pislik herifin bana güveni artmıştı ve Jason'ın yoğun olduğu zamanlarda işlerinin bazılarını ben devralıyordum.Ama bir gün Jason'ın çok büyük bir mafya ile iş yapmaya başladıktan birkaç gün sonra depoda aylak aylak gezerken Jason'ın odasından gelen bağrışmaları duyduğum başta korkmuştum ama; birkaç dakika sonra bağrışmalar kesildi ve konuşmalar normal düzeye indi ve ben Jason'in söylediği sözle yerle bir oldum.Çünkü beni öldürceğini söylemişti.Beni ortadan kaldırmak istiyordu.Böyle birşey yapmasının tek nedeni ise adamların Jason'nın sadakatini ölçmek içinmiş.Yani Jason kendini garantiye almak için beni kullanıcaktı.Tanrı'ya şükürler olsun ki bu konuyu ölmeden önce öğrenmiştim.Tabi bende Jason'dan intikamımı almak istiyordum.Başta Jason'ın adamlarından olan Tyler ve Chris bana yardım etmek istemese de Jason'ın yanında kaldığım sürede birbirimize yaptığımız iyiliklerin ve birlikte geçirdiğimiz zamanın hatırına daha sonra bana yardım etmeyi kabul etmişlerdi.Bu yüzden bu iki adamı canım pahasına koruyacaktım.
-Hey adamım!Yine anıların seni yenmesine izin verdin galiba.Aklın nerelere gitti böyle?
Tyler'ın sert sesi üzerine kendime geldiğimde çoktan yemekhaneye geldiğimizi fark ettim.
-Sadece işlerle ilgili kafamda çözemediğim sorunları düşünüyordum.Jason yolumuza taş koymadan bu işi halletmemiz gerekiyor.
Tyler ve Chris bana gözlerini devirerek baktıklarında kafamı başka yöne çevirdim.Yoksa bu adamlar felsefe yapmaya başlarlarsa yanardım.Çünkü gerçekten çekilmez oluyorladı.Daha sonra yemeğimizi yemek için girdiğimiz aptal sıradan bir an önce kurtulmak için biraz kötü çocukluk yapsam hiç fena olmazdı.Önümdeki çocuğun yemeğin dökmek için bir adım attığımda biriyle çarpışmam bir oldu. Çarpmanın etkisiyle ve vücudumun yanmasıyla geri çekildim.Tüm yemeğini üzerime boşaltan arkadaşa tüm sinirimle bağırmaya başladım.Bu arada da üzerim temizlemeye çalışıyordum.
-Biraz daha dikkatli olup yürüsen ölür müsün!Ya da burdan çıkışta göz dokturuna gitsen iyi olacak.Hatta çıkışı bekleme hemen şimdi defol git!
Daha sonra kafamı kaldırıp bana çarpan kişiye baktığımda dolu gözlerle bana bakan Angel'ı gördüm.Yaptığımın yanlış olduğunu anlamam çoktan geç olmuştu bile.Benden özür dileyip koşar adımlarda yemekhaneden çıktığında bende arkasından çıktım.Koşarak Angel'a yeşitmeye çalışıyordum ama çoğu kişiden hızlı koştuğu kesindi.Bende hızımı arttırıp son anda kolunda yakaladığımda tüm vücuduna bana dönmesini sağladım.
İkimizin bedenleride birbirine o kadar yakındı ki nefesini yüzümde hissedebiliyordum.Dudaklarımızın arasında milimlik bir mesafe vardı ve ilk defa bir kızın bana bu kadar yakın olması tüm mekanizmamı yerle bir etmişti.Bir atak yapıp geriye doğru bir-iki adım gittiğinde aramızdaki mesafelere siktir edip konuşmaya başladım.
-Üzgünüm bu sıralar sinirlerim alt üst oldu bu yüzden kendimi tutamadım.Lütfen özürümü kabul et.
...
-Sevimli çiftimizde burdaymış.Ah!Ne olur bizi affedin.Sizi bir daha rahatsızlık vermeyiz.Yanlız kalmak sizinde hakkınız öyle değil mi?
Brad denen çocuğu şu anda tüm herkesin önünde sikmek istemem yanlış bir davranışmı acaba?Angel ile yalnız kaldığımız tüm zamanlarda hep bu çocuk karşımıza mı çıkmak zorunda.Yönümü Brad'e dönüp yürümeye başladığımda Angel'in sözleri üzerine hepimiz şok geçirdik.
-Özürünü Kabul Ediyorum SEVGİLİM...