De 4 elementen

|Hoofdstuk 1|

Ik ben Emilia en ben 16 jaar. Naar school ga ik al lang niet meer, ik help mijn vader met zijn kruidenwinkel. Sinds mijn moeder is overleden hebben we het moeilijk. Ik was twaalf, het brak me, maar m'n vader hielp me om verder te gaan. Voor de rest lijdt ik een heel gewoon leven, maar op een dag veranderde dat.

Ik loop de tuin in om wat kruiden te plukken. Als ik hurk bij de peterselie voel ik dat er iets niet klopt. Er kijken mensen naar me, achter de bosjes. Op mijn hoede loop ik terug naar de deur, dan hoor ik een stem achter me:"stop niet bewegen!" een man met een geweer in zijn handen komt achter de bosjes vandaan. Mijn vader sprint de tuin in. "Rennen!" schreeuwt hij. Ik reageer meteen en ren instinctief het bos in. Als ik achterom kijk zie ik dat de mannen me achtervolgen. Mijn vader probeert ze tegen te houden, maar ze waren met te veel. Na een tijdje hoorde ik mijn vader achter me lopen, hij had ze afgeschut. Ik loop langs honderden bomen, niet precies wetend waar ik naar toe loop. Ik en m'n vader komen aan in een open plek in het bos. De mannen zijn ineens verdwenen. "Wie waren dat?" Vraag ik. "Mannen van het leger" antwoord m'n vader hijgend."Maar wat willen ze van me?" Vraag ik geschrokken. "Luister even goed Emilia," vervolgde hij. "Ik moet je iets vertellen, iets wat ik al veel eerder had moeten zeggen." Hij zucht diep, dan gaat hij verder. "Jij bezit over de vier elementen." Mijn ogen worden groot, "wat?!" Ik herhaalde de zin steeds maar in mijn hoofd, en nu pas hoorde ik hoe belachelijk het klonk. We waren een tijdje stil. Toen vervolgde hij: "ze weten wie je bent Emilia, ze willen je onderzoeken in laboratoria hoe het komt dat jij over die krachten bezit, en nu moeten we vluchten." Nadat hij dat zei veranderde mijn leven compleet.