De 4 elementen

|Hoofdstuk 2|

Er spookten veel vragen door mijn hoofd, maar veel tijd om die te beantwoorden was er niet. Mijn vader en ik liepen stevig door. "Waar gaan we eigenlijk heen?" vroeg ik na een tijdje. "Naar je oom, Maurice" antwoordde hij. En we liepen zwijgend door. "Hoe krijg ik die elementen eigenlijk onder controle?" Vroeg ik om de stilte te onderbreken. M'n vader lachte nu "dat heb je al" "dat heb ik al vroeg ik verbaast hoe...?" Maar toen stopte ik met praten, ik voelde dat er iets niet klopte. Behoedzaam keek ik om me heen, ik zag niets, maar toch. Het was net alsof ik het voelde aan de grond; trillingen. Mijn vader keek nu ook op. "We moeten hier" weg siste hij benauwd. Maar het was al te laat. Er kwamen een stuk of tien man uit de bosjes gerend. Snel probeerde ik ze af te wijken, maar dat had weinig zin. Opeens kwam er een jongen aanrennen, van het leger. Hij liep op de mannen af en drukte ze een voor een tegen de grond. Toen liep hij naar ons toe. Ongemerkt liep ik een stuk naar achter, hij had ons gered maar toch vertrouwde ik hem niet. "Rustig maar" zei hij op een lieve, bezorgde toon. "Ik wil je alleen maar helpen" . Mijn vader keek de jongen onderzoekend aan, maar hij was blijkbaar overtuigd dat hij ons wilde helpen. Toen de jongen iets naar voren liep stak hij zijn hand naar mij uit en zei: " Heey, ik ben Mike". Een warm gevoel kroop via m'n borst omhoog. Hij is eigenlijk best wel knap. Ik keek in zijn oceaan blauwe ogen en zei: "Hoi ik ben Emilia. "Mooie naam" zei hij en ik bloosde. Hij had een mooi gespierd lichaam en zijn bruine haar zat een beetje in de war. "Kom, laten we verder gaan" zei mijn vader, die de stilte onderbrak.

Zwijgend liepen we verder het bos in. Opeens hoorde ik water kletteren, "water" riep ik uit. Ik had zoveel dorst dat ik er meteen op afrende. Mijn vader besloot dat we hier zouden overnachten. Ik begon wat droge takjes bij elkaar te rapen, zodat we een vuurtje konden maken. Toen ik terug kwam zag ik dat Mike zich ging wassen. Ik zag hoe hij zijn shirt uittrok, en zijn sixpack werd zichtbaar. Ik begon nerveus te giechelen, "mooi uitzicht?" Riep hij lachend en ik liep blozend naar m'n vader. Mijn vader had me veel geleerd over hoe ik moest overleven in het bos. Die kennis kon ik nu goed gebruiken. Ik maakte van wat takken en wat draad een pijl en boog en schoot twee hazen, niet veel maar genoeg voor ons drieën. Gulzig zaten we te eten. Na het eten probeerden we wat te slapen. We hielden een voor een de wacht. Ik was als eerst. Ik lag peinzend naar de sterren te kijken. Over wat m'n vader me had verteld. Kon ik echt alle vier de elementen beheersen? Ik wist het niet.

Toen ik me omdraaide zag ik dat Mike wakker was. "Moet ik nu de wacht houden?" Vroeg hij. "Ja is goed" fluisterde ik. Ik ging liggen in het mos en wachtte tot dat ik in slaap viel. Na een tijdje besloot ik dat dit geen zin had. Ik draaide me om naar Mike. "Kun je niet slapen?" Vroeg hij. "Nee" antwoordde ik. Ik zie dat hij twijfelt maar zegt dan:"kom maar bij mij liggen, als je wil" voegde hij er haastig aan toe. Zachtjes kroop ik naar hem toe en legde mijn hoofd op zijn schouder. Zijn lichaam was warm en gespierd. En het voelde fijn om bij hem te liggen, het kalmeerde mij een beetje en ik stopte met piekeren. Toen na een lange tijd viel ik eindelijk in slaap.