....emit tsap
ALLY:
Kat: kamusta ka na Ally?
Ako: Huh anu?
Ana: Sis ok ka lang ba?
Lin: Nakakatulog ka pa ba?
Ako: Slight
Rocky: hay naku sis magkakasakit ka nyan eh.
Ako: Eh hindi ko maiwasan isipin eh. Tsaka namimiss ko na sya.
Kat: Sis alam mo kung nandito lang si Lanz hindi un matutuwa pag nakita ka nyang malungkot. Naku baka magalit sa amin un.
Ako: i know I know na hindi ko na dapat to iniisip at mag moved-on na pero ang hirap. Ang hirap hirap
Sabi ko na tumulo ung luha ko. Lumapit si Ana para hawakan ako sa kamay at pinisil-pisil nya un.
Ana: Sis we need to look forward and forget what happen from the past. We need all to moved on and especially you. MOVED ON SIS!
She said emphasazing the word MOVED ON!
i deeply sigehd and sunk in my chair.
Ako: ok ok I'll try
Nika: Sis dont try it. Do it :)
Ngumiti na lang ako at nagisip ng iba para makalimutan ang pangayayari.
Ako: Hay tara na nga baka kung san pa mapunta tong usapan natin eh.
Harry: Saan tayo?
Kat: Edi san pa edi sa NR's cafe'
Ana: Ay sige tetext ko si Peter na dun na lang ako sunduin.
Kat: Ay oo ng text ko rin si Mark
Lin: Ayaw ko man sabihin pero sige magpapasundo ako kay Jegz dun
Kami except Lin: HAHAHHAHAHAHAHA
Nika: Tetext ko na rin Anton para hindi ako alone.
Ako: uy ako itetext ko si Mang Jun
Nagkatinginan kami at tumawa kala kasi nila sasabihin kong itext si Lanz hay miss na talaga kita Moo =/
Kat: Wag ka ng malungkot. Malay mo
Lin: Malay mo anjan lang si Lanz
Ngumiti na lang ako sa kanila at nagsiligpit ng gamit. At tinungo na namin ung coffee shop namin. Pagdating naman naimn sa shop namin konti lang ung tao at tahimik sa loob. Nagsi-order naman na sila ng the usual nilang inoorder at umupo na kami sa fovorite spot namin at nag-umpisa ng magkwetuhan.
nang magte-ten na nagsiuwian na kami dahil dumating na ang mga sundo namin. Pagdating ko naman sa condo namin ni Lanz dumeretso na ako agad sa cr para magshower after nun pinatay ko na lahat ng ilaw at humiga na sa kama. At di ko namalayan na nakatulog na ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
PRESENT TIME:
BINABASA MO ANG
From Strangers to...
Não Ficção". . .sometimes one feels freer speaking to a stranger than to people one knows. Why is that?" "Probably because a stranger sees us the way we are, not as he wishes to think we are." -Blueisasul