• Missing • 𝐭𝐨𝐝𝐨𝐝𝐞𝐤𝐮

• 1 •

Shoto'nun zihni çok bulanıktı... her şey her günkü gibiydi, kalktı, yemek yedi, evden ayrıldı ve okula geldi şimdi ise dersteydi. ama tek sorun şuydu ki, midoriya nerde..?

ilk uyandığında gözü dalıp dalıp gidiyordu, sanki simülasyon teorisi gerçek gibiydi. başı hafif ağrıyordu ama sonradan kendine gelmişti. ama o tüm bunları yaşarken ne okul da ne de sınıfta midoriya'yı görmemişti. olması gereken yerde sırası yoktu, onun yerine bakugou'nun hemen arkasında mineta oturuyordu, öyle biri sanki bu sınıfta hiç yoktu.

son dersten önceki teneffüstü. iida, asui ve uraraka gayet normal bir şekilde aralarında konuşuyordu. aralarında hiç midoriya ile ilgili bir konu geçmemişti, hiç mi merak etmiyorlardı arkadaşlarını? belki de ona ne olduğundan haberleri vardır diye düşündü. yavaşça yürüyerek yanlarına yaklaştı.

" şey, midoriya'yı gördünüz mü? "

ilk önce birbirlerine anlamamış gibi baktılar, ardından uraraka shoto'ya doğru döndü:

uraraka-  midori.? o kim? 

dur bi dakika, ne? midoriya uraraka'nın en yakın arkadaşı değil miydi? 'kafayı mı yiyorum?' diye düşündü.

"midoriya izuku! sınıf arkadaşımız ve sizin yakın arkadaşınız, onu nasıl hatırlamazsınız?"

tsuyu-  öyle birini tanımıyoruz, iyi misin todoroki-chan? 

tam olarak neler dönüyordu burada? yüz ifadelerinden gayet ciddi oldukları belliydi. Kafayı yediğini düşünmüştü. bunu bir şekilde çözmek istiyordu bu yüzden bu konuşmayı daha da tuhaf bir hal almadan sonlandırmak istedi.

" ş-şey ben dün akşam uyuyamadım, kafam çok karışık sanırım biraz saçmaladım. rahatsızlık verdiysem üzgünüm.. "

iida-  sorun yok todoroki-kun, bir sorun olursa her zaman yanımıza gelebilirsin.

ardından diğerleri de başıyla onayladı ve shoto el sallayıp sırasına doğru yürüdü. gerçekten ya öyle biri yoktu ya da sınıftakilere bir tür unutma özgünlüğü falan isabet etmişti. "okul çıkışı biraz temiz hava alırsam kendime gelirim" diye geçirdi içinden ve son ders için öğretmenin gelmesini bekledi.

. . .

ders bitmişti ve shoto hafif esintiler eşliğinde yürüyüş yapıyordu, biraz düşünmesi gerekiyordu. "belki babama falan sormalıydım" diye geçirdi içinden.

bir süre yürüdükten sonra karşısına çıkan kişi ile gözleri ardına kadar açıldı. midoriya? ama dur, farklı bir üniforma giyiyordu ve shoto'yu görmüş olmasına rağmen hiç tanımıyormuş gibi davrandı. dayanamadı ve ona doğru hızla yürüyüp seslendi.

" midoriya! " 

. . .

giriş bölümü bu kadardı, bu kitapta bölümler biraz daha kısa kısa olacak. okuduğunuz için teşekkürler, lütfen oy vermeyi unutmayın