• Missing • 𝐭𝐨𝐝𝐨𝐝𝐞𝐤𝐮

• 4 •

daha sonrasında babasının söylediği hiçbir şeyi dinlemedi genç.
hastaneden çıktı ve bir parka gidip oturdu. canı eve gitmek istemiyordu, temiz hava almak ona daha iyi gelebilirdi. 

etrafta gözlerini gezdirdi, tuhaf bir şekilde etraf da görüntüler gidip geliyordu sanki, bir simülasyon gibi. insan biraz kafayı çalıştırdığında bunun bir özgünlükle ilgili olduğunu anlayabiliyordu fakat ne özgünlüğüydü ki bu böyle? ve buna kim neden sebep olmuştu onu öğrenmeliydi. 

S̴͈̹̼͗̑̒̀̍͗͋̈́̄̋̓̌ͅH̷̛̖̫̰͎̺̅̏̅̈́̿̿̏́̀̐͐̄͒̂̐̊͑́̑͂͝͝O̸̧̨̲̼̤̺̙͙̤̤̬̥̟̪̜̦̹̭͕͔̜̥̽̄̍̃͂̉̋̾̒̍̒̽͘ͅŢ̸̘̗̟͓̤̼̬̬̻̩̤̙͎͓̟̤̘͑̈́̈̿́̾̎͊̆̆̓̑̃́̊̐̓̔͜͝Ȏ̶̡̦̙͔̔̏̌̀͐̋͛̽̈́̓̆͐̈́̕͠O̷̲̤̼̣͎̣̱̰̺̠͙̪͓͇̫̯͉͎̿̋̋͂̒̂̀̐͛ͅǪ̸̨̡̢̙͇̤̦͙͎̺̠̫̞̣̖͍̖̞̓͐̇̽̄͛̏͑̈̃̍̐̿̔̌́̎̎̀͌̕͠!̴̢̛̣̼͍̯̣̲͚̝͊̓̇̐͘!̷̡̟̘̣̦̗̳̙̫͙̦͉̒̀̈́́̆̄͌̾́̓͋̕͝!̸͚̤͍̻̫͈̹͙̭͓̦̿͂͂̑̔͗̔!̸̨̡̧̛̥͖̖̼̼̩̫͍̹͚̀̃͋͂̓̃̾̃̔̀̓̕......



birden kulağında işittiği sesle irkildi genç, yetişkin birinin sesiydi fakat çok tanıdıktı, fazla tanıdık... sanırım yapacağı ilk iş yeniden midoriya'yı bulmak olacaktı, bir şekilde onun bu konuyla bir alakası olduğunu hissediyordu. şu anda ise tek sorun onun nerde oturduğunu bilmemesiydi. aslında biliyordu, sanırım.. ama, aslında o tüm bunları zaten yaşamamış mıydı? yani bu lise yıllarını. 

çocuk derin derin nefesler almaya başladı, kalp atışları hızlandı, psikolojisine sığdıramayacağı şeylerle dolmuştu beyni. sanki önceden yaşadığı hayatı bir rüyaydı da gerçek hayatta uyanmıştı, ya da burası da yalandı, böyle bir yer yoktu, varlığı yoktu, varlık yoktu...