"Sorry, hindi ko sinasadya, Sorry." Paulit ulit na paumanhin nito.Ng matauhan ay humarap ako dito at saka siya niyakap ng mahigpit.
"Sorry Lon, Sorry"Paulit ulit na sabi nito.
Napabuntong hininga nalang ako at saka kinuha ang gitara.Nag simula na akong mag strum kaya napatingin ito saakin. Ngumiti ako sakanya at saka kumanta para patahanin siya.
Matang magkakilala
Sa unang pagtagpo
Paano dahan-dahang
Sinuyo ang puso
Kaytagal ko nang nag-iisa
Andyan ka lang pala....Mahiwaga
Pipiliin ka
Sa araw-araw~
Mahiwaga
Ang nadarama
Sa 'yo'y malinawNgumiti ako dito ng napakatamis at saka nagpatuloy sa pagkanta.
Sa minsang pagbaling ng hangin
Hinila patungo sa akin
Na tanging ika'y iibiging wagas at buo
Payapa sa yakap ng iyong hiwaga
Payapa sa yakap ng iyong...Mahiwaga
Pipiliin ka
Sa araw-araw~Nakanganga lang ito habang nakatingin saakin, kaya napatawa ako.
"Marunong kang kumanta?"Hindi makapaniwalang tanong nito. Tumango lang ang sagot ko dito.
"Kailan ka pa buntis?" Tanong ko dito.
"Last week"
"Bakit hindi mo sinabi kila mama at papa?"Malumanay na tanong ko.
"Natatakot kasi akong sabihin sakanila." Suminghot singhot na sabi nito. Napabuntong hininga nalang ako at saka tumayo.
"Alam kong natatakot kang sabihin kila mama at papa, dahil Magagalit sila. Ngunit Hindi mo ba naiisip na mas magagalit sila kapag hindi mo kaagad sinabi?"Sabi ko dito habang naka tayo sa kanyang harap.
"Wag kang mag alala, Tatanggapin ka parin nila."Nakangiting pagpagaan ng loob ko dito."Sana nga" malungkot na sabi nito.
"Oo nga pala, Nasa yung ama ng bata?" Takang tanong ko dito.
"Iwan, patay na yata"
"Iwan ko sayo tanginamo" sabi ko dito.
"Wag kanang umiyak kasi ampangit mo talaga pramis." Pang aasar ko dito."Ywa ka talaga!" Galit na sigaw nito kaya patawatawa akong tumakbo.
"Ma! Punta muna ako kila jazel!" Tumatakbong sabi ko dito habang tawa parin ng tawa.
NASA harap na ako ng bahay nila jazel habang Hawak hawak ang kanyang gitara.
Pinindot ko ang door bell at saka nag hintay na bumukas ang gate.
Ng bumukas na ito ay tumambad ang mukha ng kanilang katulong na si Nay Joan.
"O ikaw pala Lon, Hali ka pasok ka."Masayang sabi nito habang niluwagan ang pagka bukas ng gate.
"Nandiyan si Jazel Nay joan?" Tanong ko dito habang papasok kami sa loob ng bahay.
"Oo nasa kanyang kwarto.Nga pala Bakit hindi kana madalas pumupunta dito Lon?" Takang tanong nito. Ngumiti ako dito at saka nag salita.
YOU ARE READING
THE BEGINNING (Series 1)
Short StoryCOMPLETED Lich Lon- Be strong enough to let go and wise enough to wait for what you deserve. -GEMSTONE/FLUORITE