dokuz

72 3 0
                                    

eve vardığımda hala okulda olanlardan dolayı ellerim titriyorudu. o tuvaleten ne ara kaçtım da eve vardım? nefes nefeseydim.eve girmek istemiyordum. bende komşumuz stella 'ya gitmenin güzel bir fikir olduğunu düşündüm.bizim evin bahçe kapısından çıkıp bayan stella''nın evine doğru yürüdüm arada 3 metre mesafe vardı. ama  yol bana olması gerektiğinden uzun sürdü. kapının önüne vardığımda renkli ve canlı çiçekler göze çarpıyordu.sonra gözüm kapıya ve ardından zile kaydı. utanıyorum.zili calmaktan.hem sonra ne diyecektim? okulda garip bir yaratık benim ruhumu istedi diyecek halim yoktu.
bu yaşadigim olaylardan sonra bunların bir önemi olmadığını anladım. bakışlarim yine kapıya kaydığında kapının açık olduğunu anladım ve düşünmeden iceri girdim.koridorda yavaş yavaş yürümeye başladım. koridorda eski bir koltuk vardı. bir adım daha atıktan sonra bir ses duydum.bu bir kadın sesiydi.bir adım daha atım ve sesin iki adım ötedeki odadan geldiğini duydum.sanırım misafiri vardı. onu rahatsız etmek istemesemde eve dönmemek isteğim daha ağır basıyordu. kapının pervazindan dinlemeye koyuldum.kadın birisine bir şeyler ikram ediyor olmalıydı. stella "hmm demek öyle" deyip duruyordu.gariptirki ondan başka konuşan yoktu.hafifçe görmek için başımı eğdiğimde odada bayan stella dan başka birinin olmadığını gördüm. tam kaçmayı düşünürken geri bir adım attım ve "çat"
  bir şey kırmış olmalıydım. bayan stella ya baktığımda soğuk bakışlarının üzerimde olduğunu farkettim

sen kimsin?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin