sen kimsin?

sekiz

hala inanamıyorum .minicik bir tuvalete küçük ve korkunç bir kızla daha doğrusu canavarla baş başlayım.onun o kırmızı gözlerine bakıyorum. korkuyorum,o anda kızın kahkası duruyor.o gizemli kan kırmızısı gözleriyle bana bakıyor. kelimeler ağzımdan tükürükler saçarak buğulu bir şekilde çıkıyor. "sen kimsin?".yere bakan kafasını aniden bana bakacak şekilde döndürüyor. kız" bilmiyorum" kahkaha atıyor "bilmiyorum" sesli kahkahaları koridorda yankılandığı duyabiliyorum."sessiz ol !" diye sessizce fısıldıyorum."merak etme! beni senden başkası duyamaz ya da göremez. " şaşırıyorum. yavaş yavaş kapıya doğru yönelip kaçmak aklımdan baştan beri geçiyordu. ama korkudan ayaklarımı haraket etiremiyorum. sadece ağzımı oynatabiliyorum.birden gelen bir cesaretle hızla tuvaletin kapısına koşuyorum. kapı kilitli.arkamı döndüğümde kızı hemen arkamda görüyorum. ellerim titriyor."benden ne istiyorsun ?" diyebiliyorum. " ne mi ? az önce intihar edecektin değilmi? " diye soruyor."evet" diyorum. "yani artık yaşamak istemiyorsun." diye soruyor ."hayır!  yani evet !" "bilmiyorum".başım dönüyor sanırım bayılacağım.hayır olamaz.bi anda elimdeki cam kırığı dikkatimi çekiyor. onun elimde olduğumu tamamen unutmuşum.devam ediyor "o ruhunu isteniyorsan ,kullanmıyorsan kullanacak birini tanıyorum" diyor bi an için elimdeki camı ona saplamak geçiyor. sonra düşünüyorum. ya bu bir şakaysa."sana bir teklif sunacağım" diyor. sonra kapının tıklanma sesini duyuyorum.kurtuldum.arkama döndüğümde kızın kaybolmuş olduğunu görüyorum.