Hope Of Love (yizhan)

Gelecek

" Bay Wang, edebiyat öğretmeniniz nasıl biriydi? Onunla nasıl tanıştınız?"

Yibo genişçe gülümsedi meraklı öğrencisine. Edebiyat öğretmenine aşık olduğunu söylediğinden beri onunla ilgili soru yağmuruna tutuyordu öğrencileri. Bu genç kız ise teneffüste hocasını tek otururken yakalayınca hemen yanına gelmiş ve günlerdir merak ettiği soruyu sormuştu.

Yibo sandalyesinde geriye yaslandı ve geçmiş gözünün önüne gelirken, gülümseyen ifadesinin aksine gözlerine hüzün çökmüştü

" Onu anlatmak benim dilimin becerebileceği bir şey değil. Dünyadaki tüm dilleri öğrensem, tüm kitapları okusam bile bunu beceremem. Yazılmış tüm hikayeler , sözler, şiirler, söylenmiş tüm güzel sözler... hepsini bir araya getirmek bile onu anlatmaya yetmez benim için.

Ben asla kurtulamayacağımı düşündüğüm bir karanlıktaydım. Hiçbir çaba dahi göstermiyordum artık. Sonra onu tanıdım, okula yeni gelmiş edebiyat öğretmenim...

Çok güzel bir yüzü vardı, çok güzel bir kalbi... O benim tüm yaralarımı sardı, beni iyeleştirdi. Beni o zifiri karanlıktan kurtardı. Ancak ben ona yetişemedim. Onun karanlığını göremedim. Hep orada bir yerde onu yiyip bitiren şeyi asla göremedim.

Bana renkleri öğretti. Siyahtan ibaret hayatıma maviyi soktu beyazı , yeşili...  Tüm renkleri öğretti bana. Sevmeyi ve  sevilmeyi, düşmeyi ve kalkmayı... Ben her şeyi ondan öğrendim sanki. Bazen derin bir soluk çektiğimde bile o gelir aklıma. Sanki nefes almayı bile onunla öğrenmişim gibi hissederim. "

Genç kız öğretmenin söylediklerini dinlerken fark etmeden gözler dolmuştu . Bay Wang'ı daha fazla rahatsız etmek istemesede merakla sordu

" Bay Wang, o kişi şu an nerede?"

—————————————

Çoook uzun zamandır bölüm yazmadığımın farkındayım. Hatta hikayeyi unutmuşum skkd tekrar okuyunca içimden böyle bir bölüm yazmak geldi. Çok kısa ama bunu gelecekten bir kesit olarak düşünün. Uzun bölümü bu hafta yazar paylaşırım umarım. Hala bu hikayenin okuru varsa selam olsun sskdk