~

657 47 18
                                    

Topladıgım eşyalarımı son birkez kontrol edip evden çıkacaktım, eşyalarımı kapını önüne bıraktım anneme veda etmek için odasına çıktım. Öylece harektesiz yatıyordu son 10 yılda oldugu gibi , tavanı izleyen gözleri ben içeriye girdigimde bana döndü, yanına yaklaştım dizlerimin üstüne oturdum. Annem güldü küçük bir öksürükten sonra

"Abin gibi iblis avcısı olamak istemen beni gururlandırdı, eger bir 'nefes' seçiceksen buzu seç 12 tane biçimi vardır hepsi kolaylıkla ögrenilir. Sonuçta sogukta büyüyen bir kızsın bunlara alışkınsın"

Küçük bir öksürükten sonra elini yanagımda gezdirdi gözünü kapattı ve gülmesedi, ayaga kalktım önünde egildim.

"Yakın evlerde ki bir kadına para verdim sana o bakıcak.... Ama anne sen eminsin degil mi senide yanıma alabilirim"

"Evet evet eminim sadece sana yük olurum Sakonji Urokodaki ona bir mektup yazdım. Ai senden istedigim abin gibi olma ve sınavdan geç baban ve benim gibi ol Tenshı soyadımızı yeniden duyur. Sen beni takma yaşlı ve bunak bir kadınım ben. Ai bazen buz gibi olmak gerekir soguk, ama buzlarda erir. Yeni hayatında başarılar Tenshı Ai."

Lafı bitirdiginde dogruldum halla gözleri kapalıydı şimdi gitmezsem treni kaçırıcaktım bu yüzden hızlıca ordan ayrıldım.

Size kendimi tanıtayim Ben Ai Tenshı annem eskiden bir buz hashira ve babamda bir ses hashirasıydı. Babamı 4 yaşında kaybettik annem o zamandan beri yatalak. Abim büyük bir hırs ve öfkeyle gittigi iblis sınavından geçemedi yani öldü o kadar üzülmemiştim bana zorbalık yapıyordu babamı bir ilah annemi bir çöp gibi görüyordu kısacası hak etti.

Ben tren istasyonuna zarzor yetişmiştim en azında yetişmiştim. Yorgunluk ile kafamı cama yasladım ve kısa sürede karanlıga gömüldüm. Bir süre sonra bel agrısından uyandım trende dışarıya baktıgımda evlerin ve tarlaların oldugu manzaraya baktım. Trende bir görevli geziyor ve az sonra inicegimiz için bizi uyarıyordu burası soguk biryere benziyor.

Annemin hocam için koydugu birkaç birşeyler vardı onları sırtımda taşımak çok acı verici. Yokuşun üstünden bir emir geldi.

"Tanjiro kıza yardım et!"

Yinede ben söyliyeyim nezaket güler yüzün kapısıdır.

"Ah hiç sorun degil kendinizi incitmeyin"

Çocuk bana güldü sonra sırtımdaki agır şey artık onun sırtındaki agır şey olmuştu.....Lanet olsun çok hizli yürüyor, ve o kadar agır şeyi cidden onunla ne kadar daha hızlı gidebilir.

Ustayla selamlaştık, eşyaların ona getirdigimi söyledim kontrol amaçlı çuvalı içeri aldı o zaman çocula tek başımıza kaldık.

"Ben Ai, Tenshı Ai. Sen?"

Bana döndü gülümsedi ve egildi sonra kendini tanıttı

"Tanjiro, Kamado Tanjiro"

"Egilmene gerek yok tanjiro, artık seninle kılıç arkadaşıyız he"

Kafasını kaldır dogruldu işte o zaman ona uzattıgım eli gördü ve sıktı.

"Memnun oldum Ai-san"

Memnun oldum Kamado Tanjiro"

-1-

Umarım güzel bir kitap olur saçmalıklardan uzak en mantıklı dil ile yazılır. Amen

Hello yeni kitabıma hoş geldiniz🌺🔪😊

永遠に/ TanjiroHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin