Herşey böyle bitebilirdi eğer kazanmasaydık tabii, muzan tam önümdeydi aklımdaki iğrenç seneryoyu sildim ve ordan uzaklaşmaya başladım eğer canıma susamadıysam onunla savaşmam.
'1 hafta sonra kelebek malikanesinde'
"Ah ai-chan~"
Nişanlım orda duruyordu tam önümde, koşarak ona sarıldım.
"Hayattasın tanjirou"
"Hahaha tabiki! Sen öl diyene kadar hayattayım!"
"Oi Oi Oi veletler burası yiyişme yeri değil!"
"Ah tengen-sama"
Diyerek eğildi tanjirou, bende aynı şekilde
"Bizi yanlız bırak tanjirou"
Tanjirou bizi yalnız bıraktıgında, bana doğru baktı
"Ya anne ve babanın göz renkleri ne?"
"Anneminki sarı babanki ise şey kahverengi"
Büyük bir sırıtık yüzüne kondu
"Peki seninki"
bunu nereye bağlıcak
"Sağ gözüm kırmızı sol sarı?"
"Saç renkleri."
"Anneminki açık mavi babaminki kahverengi"
"Abin?"
"Saçları kahverengi gözleri sarıydı"
"Ne tesadüf ama senin bir gözün kırmızı
Bana daha çok yaklaşıp baktı
"Ne tesadüf ki saçların beyaz....bana babamı hatırlatıyorsun"
2. Sezona hoş geldiniz💖💖💖 yakında ablatıcam zaten iblis olma şeysini ama hikaye bitmedi daha çoook intirika var😌😌
ŞİMDİ OKUDUĞUN
永遠に/ Tanjiro
Fiksi PenggemarTanjiro x reader işte ne bakıyon oku? Bu kitabı aniden yazmaya kararı aldım öyle işte üç beş birşeyler yazıyorum... ara verildi
