მოკალი

თავი 5

დაახლოებით ორი თვე გავიდა მას შემდეგ რაც ჰარი გავიცანი, ამ პერიოდის განმავლობაში ძალიან დავვახლოვდით.

დავმეგობრდით და თქვენ წარმოიდგინეთ ჩემს ცხოვრებაში ერთ-ერთი ძვირფასი ადამიანი გახდა, რომლის დაკარგვაც საშინლად არ მინდა.

ჰარი კარგი მსმენელი და მოლაპარაკეა, მასთან ერთად ყოფნა მსიამოვნებს, მამშვიდებს და იმასაც მავიწყებს რომ მკვლელი ვარ.

მისთვის არ მითქვამს ჩემი ნამდვილი საქმინობის შესახებ და ისევ ისე ურცხვად ვუყურებ თვალებში და ვატყუებ რომ მამაჩემის დამსახურებაა ყველაფერი რაც მაქვს.

არც ვაპირებ რომ ვუთხრა რადგან ეგ ყველაფერი ჩვენს ურთიერთობას დაანგრევს მე კი ეს არ მინდა, რადგან ვგრძნობ რომ ჰარისადმი გრძნობები მიჩნდება და ეს საერთოდ არ მომწონს.

-ანიტ შენც ხომ წამოხვალ?- ლიამმა მკითხა და დაინტერესებულმა შემომხედა.

ხო ჰარის მეგობრებსაც დავუახლოვდი.
ლიამი, ლუი, ზეინი და ნაილი. ძალიან საყვარლები არიან.

-კი რატომაც არა, საინტერესო იქნება- მეც ღიმილით ვუთხარი.

"სალაპარაკო გვაქვს"- ლუკასს მივწერე და ტელეფონი გავთიშე.

-კარგად გავერთიბით- ყურში ჩამჩურჩულა ჰარიმ და თბილად გამიღიმა.

მის საქციელზე გული გამითბა, ჯანდაბა არ მინდა რომ შემიყვარდეს.

***
-აღარ გინდა რომ ჩემზე იმუშაო?- წამოიყვირა გაოცებულმა ლუკასმა და წამოდგა.

- აღარ მინდა ისეთ დავალებებზე წასვლა რომელიც ვინმეს მოკვლას მოითხოვს- თვალები გადავატრიალე და კარებთან მივედი.

-ეგ იმ ნაბიჭვარი სტაილსის გამოა ხო?- მეკითხება მკაცრი ხმით, მისკენ გაკვირვებული ვტრიალდები.

-მას თავი დაანებე- ვუთხარი ნერვებ მოშლილმა.

- და რომ არა რას იზამ?- მეკითხება დამცინავად ხა ჩემსკენ მოდის.

-ლუკას კარგად იცი რისი გაკეთებაც შემიძლია და სანამ აქვე გაგიხვრიტე შუბლი გაჩერდი- იარაღს ქამრიდან ვიღებ და ვტენი.

- მე რომ არა ეხლა სად იქნებოდი კაცმა არ იცის.

- შენ რომ არა ეხლა უკეთესად ვიცხოვრებდი და არ ვიქნებოდი მკვლელი- ვეუბნები გაბრაზებული.

- შენი გადაწყვეტილებაა იყო ეგ- ხელები აწია და გაიცინა.

- არ გამახსენებინო რეები გააკეთე- ვეუბნები ხმამაღლა და მის სახლს ვტოვებ.

ნარცისი ნაბიჭვარი.

ესეც მეხუთე თავი იმედი მაქვს მოგეწონათ.
არ დაგავიწყდეთ დაავოუთოთ და დააკომენტაროთ.
მადლობა💙🦋