İSİMSİZ HİKAYE

Arkın

O gün baya eylenmiştik otele gidip akşam yemeyin yiyip aşa gittik bu sefer hep beraber gittik lunaparka gittik herşeye tek tek bincektim ilk olarak balerinden başlayıp hepsine tek tek bindik hepsi çok eylenceliydi daha sonra lunaparktan çıkıp gezmeye başladık her yer çok güzeldi o kadar elendik ki otele geldimizde hepimizde çok yorulmuştuk gider gitmez yattık 1 gün sonra eve gidecektik ve ben gerçekten ailemi çok özledim aklıma gelmişken annem gili görüntülü aradım onlarda beni çok özlemişti konuştuktan sonra direk yatım. Sabah herkesten erken kalkmıştım üstümü giyip aşa indim kahvaltı yapmicaktım aç değildim dışarı çıkıp biraz gezmeye karar verdim etrafı gezdikten sonra kumsala indim kıyafetimi çıkarıp denize girdim su çok serindi biraz açıldım biraz daha açıldım şimdi ayağım hiç yere değmiyordu yüzerken birisine yanlışlıkla çarpmıştım ve az kalsın boğuluyordu kolundan tutup çektim ama baya ardı galiba bir erkeğe çarpmıştım kaldırdıktan sonra diyer tarafa gidicektim ki o genç elimden tutup çekti bana seslendi ama adımı nerden biliyordu ki ben onu tanımamıştım tanımadığımı söyleyip yanından uzaklaştım sudan çıkıp üstümü giyindim ve otele doğru gitmeye başladım ama bir sorun vardı o genç beni takip ediyor du arkamı döndüğümde yoktu otele doğru gitmeye başladım ama sanki biri beni takip ediyordu hızlıca arkamı döndüğümde gene yoktu asansöre doğru ilerledim asansör gelince bindim  tam kapı kapanacak tı ki biri elini araya koydu bu o genç ti asansör tekrar kapanınca genç gideceği kata bastı şimdi ise bana bakıyordu.
"bir sorun mu var acaba?"
"yok"
"iyi"
"gerçektende beni hatırlamıyormusun biz..."
"hayır hatırlamıyorum ayrıca biz nee."
"biz arkadaştık uçakta tanıştık senle hatırlamıyormusun?"
"hayır", zaten o sırada asansör açıldı ve hemen çıktım.
Odaya geçtikten sonra kızlar nereye gittimi sordular bende anlatım onların tepkisi hiç yoktu sanki o gençi tanıyorlardı sanki.