Το επόμενο πρωί αφού πήγα την Allison να πάρει το αμάξι της... πήγα αμέσως στο γυμναστήριο μου... μόλις μπήκα μέσα είδα τον Πέτρο να κάνει μαθήματα σε κάποια παιδιά.... πήγα γρήγορα στο γραφείο και έκατσα.... δεν είχα να κάνω κάποιο μάθημα για τώρα έτσι περίμενα να περάσει η ώρα για να αρχίσει το μάθημα μου...
Όπως καθόμουν και σκεφτόμουν, μου ήρθε στο μυαλό η χθεσινή νύχτα με την Allison αλλά γρήγορα την έβγαλα από το μυαλό μου....
Όχι Γιάννη δε θα την ερωτευτείς όχι θα μείνεις για πάντα εργένης έτσι έχεις πει και αυτό θα κάνεις... μόνο ξεπέτα και τίποτα άλλο....
Τότε χτύπησε η πόρτα και είδα μπροστά μου την Allison και μου λέει
Allison:γειά ήρθα για την συνέντευξη...
Γιάννης:ααα ναι σωστά κάθισε... θες κάτι να πιεις;
Allison:όχι ευχαριστώ.... λοιπόν να ξεκινήσω;
Με κοίταξε και την κοίταξα κι εγώ κοιταζόμασταν για λίγο και της είπα
Γιάννης:ναι φυσικά ξεκινά
Allison:ωραία λοιπόν.... γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με το μποξ;
Γιάννης:το μποξ το αγάπησα από τότε που ήμουν μικρός ήθελα να ασχοληθώ με αυτό... αφου το έκανα, έφτασα εδώ που είμαι.
Allison:ωραία.... από πότε ξεκίνησες να αγωνίζεσαι επαγγελματικά;
Γιάννης:από τα 18 μου...
Allison:τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το μποξ;
Μου είπε και την κοίταξα και της λέω
Γιάννης:ένα οικογενειακό θέμα δε θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες....
Allison:πολύ καλά.... αυτό το μέρος γιατί το άνοιξες;
Γιάννης:γιατί θέλω να βοηθήσω τους επόμενους επαγγελματίες μποξέρ...
Allison:μάλιστα πόσες νίκες και πόσες ήττες είχες όσο καιρό παίζεις;
Γιάννης:είχα 45 νίκες και 8 ήττες...
Allison:ωραία νομίζω τελείωσα με τις ερωτήσεις μου... ευχαριστώ για την συνεργασία...
Είπε και σήκωσε το χέρι για χειραψία της το έδωσα και της λέω
Γιάννης:εγώ ευχαριστώ πολύ που το σεβάστηκες και δε με ρώτησες προσωπικές ερωτήσεις....
Allison:ούτε το αφεντικό με άφησε να σε ρωτήσω κάτι προσωπικό γι'αυτό και δε ρώτησα παραπάνω.... αλλά αλήθεια είχες 8 ήττες;
Γιάννης:ναι και η μία ήσουν εσύ.. πότε δε περίμενα να χάσω πότε από κάποια που δε ξέρει μποξ....
Της είπα και την είδα να νευριάζει και μου λέει
Allison:ξέρω να παίζω από τα 12 ο πατέρας μου ήταν επαγγελματίας μποξέρ όταν ήταν ελεύθερος...
Μου είπε και έμεινα και την ρωτάω
Γιάννης:ποιος είναι ο πατέρας σου;
Allison:Λεωνίδας Smith
Μου είπε και έμεινα να την κοιτάω και της λέω
Γιάννης:είσαι η κόρη του γνωστού άσσου του μποξ; ουαου αυτός ο άνθρωπος όσο έπαιζε δεν είχε ούτε μια ήττα από ότι έχω διαβάσει....
Allison:γνωρίζεις γι'αυτόν;
Γιάννης:η μητέρα μου, μου είχε μιλήσει για εκείνον και ξέρω λίγα από τις αφηγήσεις της...
Της είπα και με κοίταξε και μου λέει
Allison:σχετικά με αυτό που έγινε χθες... ήθελα να σου πω ότι...
Την διέκοψα και της λέω
Γιάννης:καλύτερα ας το ξεχάσουμε... ας πούμε ότι ήμασταν μεθυσμένοι και έγινε....
Την κοίταξα και την είδα να με κοιτάει
Allison:εντάξει ας το ξεχάσουμε...
Είπε και έφυγε αμέσως...
Μόλις έκλεισε την πόρτα πέταξα ότι υπήρχε πάνω στο γραφείο... τότε άνοιξε η πόρτα και την είδα μπροστά μου ξανά και μου λέει
Alliso:ξέρεις κάτι John δε μπορώ να το ξεχάσω....
Την κοίταξα και της λέω
Γιάννης:κοίτα Allison είσαι μια κούκλα μπορείς να είσαι με όποιον θες... γιατί να διαλέξεις εμένα;
Allison: δε ξέρω αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι αυτό που κάναμε χθες ήταν το καλύτερο σεξ που έχω κάνει στην ζωή μου και θα ήθελα να ξανά γίνει έστω σαν friend with benefits τι λες;
Μου είπε και την κοιτούσα καλά καλά και της λέω
Γιάννης:καλύτερα όχι
Με κοίταξε και έφυγε χωρίς να πει τίποτα... ξαφνικά γυρίζει και με αρπάζει από το λαιμό και με φιλάει, η αλήθεια είναι ότι ξαφνιάστηκα αλλά την φίλησα... συνεχίσαμε να φιλιομαστε μέχρι που μπήκε μέσα ο Πέτρος και έβηξε και απομακρυνθήκαμε η Allison έφυγε και εγώ προσπαθούσα να βρω την ανάσα μου ξαφνικά ακούω τον Πέτρο να λέει
Πέτρος:εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος....
Τον κοίταξα και βγήκα έξω για μάθημα μου.... όταν τελείωσα πήγα σπίτι και είδα τον πατέρα μου με γυναίκα που έμοιαζε πάρα πολύ στη μαμά και του λέω
Γιάννης:ποια είναι αυτή;
Κ. Μάριος: είναι η μητέρα σου Γιάννη απλά δε θυμάται πλέον μετά το ατύχημα....
Μου είπε και τον κοίταξα σαν χαμένος κοίταξα την γυναίκα και εκείνη μου χαμογέλασε και μου λέει
Γυναίκα:γειά σου John σε είδα στον αγώνα ήσουν πολύ καλός...
Γιάννης:ευχαριστώ πολύ κυρία.... εεεε το όνομα σας;
Γυναίκα:με λένε Ελένη...
Είπε έμεινα να την κοιτάω... μπορεί όντως να είναι η μητέρα μου μπορεί να είναι ζωντανή;
Γιάννης:χάρηκα πολύ που σας είδα....
Κ. Ελένη:ο άντρας από εδώ μου ειπε ότι εισαι γιος μου αλλά συγγνώμη μετά το ατύχημα δε θυμάμαι....
Γιάννης:τι ατύχημα είχατε;
Κ. Ελένη: δε θυμάμαι αλλά μου είπαν οι γιατροί ό,τι κατέληξα εδώ
Γιάννης:κατάλαβα θα μείνετε εδώ;
Κ. Ελένη:ναι θα μείνω εδώ. Ο γιατρός που με παρακολουθεί είπε να μείνω σε οικείο μέρος για να θυμηθώ....
Είπε ενώ έπιασε ξαφνικά το κεφάλι της....
Τοτε ο πατέρας μου ετρεξε και της εδωσε κάτι χάπια με νερό. Μόλις τα πηρε ενιωσε καλύτερα και νύσταζε την πήρε αγκαλιά ο πατέρας μου και την πήγε στο δωμάτιο της αδελφή μου..
Κατεβηκε μετά από λίγο και του λέω
Γιάννης:τι χάπια της έδωσες;
Κ. Μάριος:είναι σαν ηρεμιστικά μου είπε να της τα δίνω ο γιατρός οπότε την πιάνει πονοκέφαλος....
Μου είπε και πήγα στην πόρτα του δωματίου και την έβλεπα να κοιμάται...
Ήρθε και αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο μικρό αλλά ελπίζω το επόμενο να βγει μεγαλύτερο. Ευχαριστώ όσους είναι εδώ με στηρίζουν... Μέχρι το επόμενο φιλάκια
