Sabah başımda çalan saat ile uyandım. Kalkıp lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım.
Saat şuan beş ve ben uyanığım .şimdi siz diyiceksiniz ki neden bu saate uyanıksın şöyle;
Ben kış Taşpınar, 25 yaşında ,klasik türk kızları gibi siyah göz, siyah saçlıyım . Üniversite de hukuk okudum ve şuan çocukluğumun hayali olan mesleği yapıyorum SAVCI . Küçükken de her zaman büyüyünce savcı olup masumları koruyucam , derdim ve şuan tam da istediğimi yapıyorum. Bi ailem yok , küçükken yetimhane bahçesine atıp kaçmışlar . Yani içeriye görüp bırakamamışlar . Ailem olmadığı için bi aile sevgisi de görmedim ihtiyacım olduğunu da pek zannetmiyorum. İstesem iki dakka da bula bilirim ama beni yıllar önce bırakan bi insanı neden buluyum demi benimde bi gururum var .
Giyinme odam da adliye'ye gitmek icin ne giysem diye bakarken orda bi takım bana göz kırpıyodu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Takımı aldıktan sonra altina da
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu ayakkabılar'ı giydim bence harika oldum her zaman ki gibi..
Kahvaltı masasında oturmuş , hizmetli'nin kahvaltımı getirmesini bekliyorum . Evet zenginim , çalışmaya başladığım zaman maaşımı sadece ihtiyacım olduğu zaman kullanırdım. Ve sonuç burası
Kahvaltımı yapmış , arabama doğru ilerliyodum ki , telofunumun sesi çantamdan yükselmeye başladı zaman kaybetmeden aldım ama tanımadığım bi numara'ydı kimsem yoktu ki benim arasınlar neyse belki hakim falan' dır diye zaman kaybetmeden açtım
Ben: "alo"
X:"merhabalar ben özel yıldız Hastanesi'nin baş hekimi bugün sizi saat 5 de hastanemize bekliyoruz"
Ben:"neden?"
X:"hanımefendi telfefonda soylenebilecek bişey deyil lütfen saat 5 de gelemeye çalışın "
Ben:"tamam iyi günler"
Dedim . Ama neden beni hastaneye beklesinler ki heleki doğduğum hastaneye bu işin içinde bişeyler var ama hadi hayırlısı neyse suan dusunmem gereken dosyalarım var
Hemen garaja gidip oğlumu aldım kendisi en sevdigim arabam'dır
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gerçek'ten de çok güzel bi araba onu ilk gördüğümde aşık olmuştum hemen almıştım araba belki fazla dikkat çekmez istanbul gibi bi yerde ama içinden bı kadın inince herkez bakıyo ya iste en sevdigim an o
Gerçekten bazen keşke küçük bi şehirde yaşasaydım diyorum . Buranın trafiği bazen çekilmez olabiliyo . yolun açılmayacağını bildikleri halde kornaya basan gereksizler , son ses müzik dinliyenler . Burada üç yılımı tamamladıktan sonra küçük bi sehire gitmeyi planlıyorum...
Şuan adliyenin arşivin de üstünden cok sene gecen ama uğraşılmayan dosyalara bakıyorum .ama keşke bakmasaydım çünkü , ölmüş ama dosyaları açılmamış o kadar dosya varki . Dikkatimi en cok çeken dosya ise " Bağcılar'da bir adam işten çıktıktan sonra gaspa uğrayarak öldürüldü " o adamın belki evde bekliyen çocukları vardı ama siz o çocukların geleceğini karattınız .
Aaaa biz hastaneye gidicektik demi nasıl utum ben ya hemen çantamdan telefonumu çıkarıp saate baktım 16:05'di gidene kadar zaten bi ssat geçerdi o yüzden hızlı olmam lazım , hemen arabama binip son gaz hastanye gitmeye çalıştım ama çalıştım çünkü trafik var . Neyse bizde hayatımızı sorgulayalım
Ben kış Taşpınar 25 yaşında 18 yaşına kadar yetimhane'de büyüdüm ailem yaşıyo tabi ben bunu azıcık ucundan araştırınca öğrendim zaten öğrenince de o hagta zombi gibi gezdim beni neden bıraktılar diye .yetimhane müdürümüz aşırı derecede sert bi insandı kız çocukları kibar ve özel yetiştirilirdi bundan bende nasibimi almıştım ama bi yandan da iyiki diyorum çünkü durmasi yerde durmayı bilen ve hanımefendi gibi yetiştim ama damarıma basarlarsa kim olursa olsun umrumda olmaz kavga ederim . Hayatım boyunca sadece bi arkadaşım oldu Ecem oda sevgilisi istiyo diye benimle olan geçmişini ve geleceğini sildi ,bende bu kararina saygı duydum ama cok isterdim onunla dost olmak . Dışarıya karşı aşırı derece ciddi bı insanım ama içimde yatan ponçik insanı sadece hak edene ve çocuklara gosteririm . Çocuklar benim en hassas konum'dur . Onlara zarar gelirse çok büyük cıngar çıkar . Kimse onlar susuyo cevap veremiyo diye onlara büyüklük taslıyamaz sen kim köpek yani.
Trafikten çıkmış sakin yolda hızım 80 ile gidiyorum inşaallah önüme kimse çıkmaz amin .
Hastanenin otapark'ina girip bi yere park ettim vr önümdeki asonsere binip 15 kata çıkmaya başladık .o baş hekimle konuştuktan sonra bana kat ve odanın olduğu yeri söylemişti ki buda benim işime gelmişti. Kimseyle konuşmak zorunda kalmazdım.
Önünde olduğum odanın kapısında derin nefes alıp kapıyı tıklattım "gir" sesi gelince sakin bi şekilde girdim . Girdiğim gibi gözlerim büyüdü , bu oda mahşer alanı gibi benim bu hareketim bazılarının komiğine gitti ki bazıları bıyık altından gulmeye başladı daha fazla üstümdeki bakışları umursamdan beyaz önlüklü içerde ki adama benzeyen doktor önlüklü doktora " merhabalar artık geldiğime göre su telefonda anlatamam dediğiniz konuyu anlatır misiniz?" Dedim "tabiki kış hanım ama önce söyle oturun" dedi ve bi tane kadının yanındaki sandalyeyi gösterdi bu kadının gözleri neden kırmızı'laşmış neden olacak ağlamak'tan da ağlanacak kadar önemli olan nedir?
Daha fazla ayakta durmamak adına kadının yanına oturdum ama bunlar neden ben ve üstündekilere bakıyolar ah tabi nerdeyse herkes spor giyinmiş ve ben takım giyip gelmişim ama napalım Yakışmış
Doktor boğazını temizledikten sonra başladı ama o an asla duymak istemediğim sözleri cümleleri hatta kelimeleri duydum!
Hepinize hellööö cikilatali dondurmalarim aklimda böyle bi kurgu vardı ama inşaallah güzel olur bol bol yorum atıp hikayeyi oylamayı unutmayın aşklar 🖤🖤🍷🍷🖤💰
