MY EX-HUSBAND { kathniel } Revising

Kabanata 1

Chescka

Finally I'm back, it's been what? Uh five years. Limang taon na din pala ang nakakalipas magmula nung umalis ako nang Pilipinas at inaamin ko na nakakamiss din pala ang bumalik sa lupang pinagmulan mo kahit na sobrang daming ganap ngayon.

Palabas na sana ako ng airport nang biglang harangan ako ng napakadaming reporters and I was almost blinded by the camera flashes, damn! This is not what I expected dahil sikreto lang ang pagdating ko ng bansa, mukhang wala talagang kawala ang chismis sa mga reporters. Wala pa naman akong dalang bodyguard ngayon, Oh God! How can I escape from this chaos? Isama mo pa ang napakadaming fans na nagsisigawan tila ba nasa isang concert sila, mukhang mabibingi pa ako sa naging desisyon kong umuwi dito.

Actually I wasn't supposed to be the one na ipapadala dito ng Victoria's Secret dahil marami pa akong runaways na sasalihan sa ibang bansa pero dahil naaksidente yung isa sa mga Angels na ipapadala sana dito, ako na lang yung ipinadala dahil fully booked na ang ibang Angels at ako na lang yung medyo free ang schedule dahil nga last month ay sobrang fully booked din ang schedule ko that's why I asked for a month off and sa isang buwan sana na iyon ay plano kong rumampa sa ibat-ibang bansa, yung maliliit na runaways lang para hindi ganon ka-hassle at kapagod, pero ito nga yung nangyari. May nag-offer daw kase dito ng malaking halaga para gawing model ang isa sa mga Angels for one year at dahil isang taon lang naman pumayag na lang ako lalo pa't malaki-laki yung fee ko.

Ayaw ko na talagang bumalik pa dito but I need to be practical, I have to be practical for him. At isa pa, sayang naman kung tatanggihan ko, diba?

Laking pasalamat ko nung biglang nagsulpotan ang mga bodyguards ng airport kaya naman medyo napalayo ako ng kaunti sa mga reporters at protektadong-protektado ako, remind me to give 5 stars later for this airport. Paglabas ko kaagad akong pinaderetso sa isang limousine, hindi ko alam kong saan nanggaling ito pero bahala na, basta makaalis lang ako sa gulong ito. After that riot inside the airport, agad naman akong nag-pahatid sa Hotel kong saan ako mag-iistay.

I should get used with this fame na nakukuha ko dahil ilang taon na din nung nagsimula akong maging modelo at simula noon, palagi ng ganitong eksena ang nangyayari sa akin. But despite this fame, walang nakakaalam ng isa sa pinakatago-tago kong sikreto and I am so thankful dahil wala pang nakakadiscover rito dahil kapag nangyari yun, hindi ko na alam ang gagawin ko. I can't risk his health just because of my career.

While on our way to the hotel I noticed that nothing change here in Manila that much except for the buildings na mas lalo pang dumami kaya mas lumala tuloy ang traffic. I still remember the time when I leave for another country, hindi pa karamihan ang mga buildings but now? Ang tataas na nila, yung tipong ang hirap ng gumamit ng hagdan just to get at the top floor. I am busy roaming my eyes outside the car window when suddenly, one of the tallest building here in Manila caught my attention, or maybe it's already the tallest one. I am amused by it's structure and interior, yung isang side kase ng building ay made of glass lahat kaya medyo nakikita ko doon sa loob. Maybe if I didn't leave five years ago, I am already working here at the tallest tower and working my ass off.

When we pass by the building, nahagip ng mata ko ang pangalan kaya naman nanlaki ang mga mata ko dahil sa gulat, all along the tower that I am admiring earlier is owned by his family. How can I forget it? Sa bagay matagal na panahon na akong umalis dito at idagdag mo pa ang renovation na nangyari sa building nila. Mabuti nga yun dahil kahit papaano, nakalimutan ko na ang ilang mga bagay na may kinalaman sa kanya.