LOVe4ME ― barsem ✓

0:8

" ne düşünüyorsun yine? "

derin bir iç çekiş sesi duyuldu koca terasta.

" beni, seni, olacakları..."

barış kollarını önündeki küçüğüne uzattı, tereddütlüydü fakat şu an daha önemli olan başka bir şey vardı onun için. çok daha önemli. bu yüzden araladı dudaklarını;

" yalnız değilsin semih, doğru olanı yapıyorsun."

küçüğü kollarının arasında her zaman ki halinden farklı olarak kıpırdandığında, barış onu rahatlatması gerektiğini hissetti.

ufak bir öpücük kondurdu sarı saçları arasına.

hava; semih'i içini dinlemeye iter gibi her zamankinden daha kasvetli,
açık görüş alanını azaltmak istercesine de sisliydi.

dayanamadı öpücükten sonra küçük olan, kolları arasında iyice küçüldüğü bedene sarılırken kısık sesle konuştu.

" onlar sürekli oraya geri döneceğimi söylüyorlar barış. bundan asla kurtulamayacağımı, bağımlı olduğumu..."

o sis bulutlarını onun için yok etmeyi diledi barış.

" öyle olmadığını biliyorsun.
önemli olan bu değil mi?
bırak onlar istediğine inansın.
sen burada, benimle olmaya devam ettiğin sürece buna ihtiyacın olmayacak."

yavaşça uzaklaştı büyüğünden, küçük olan.

artık gözleri yanmıyordu.

" haklısın... hep haklıydın.
gitmeyeceğim oraya barış.
o- o geldiğinde, beni bırakma.."

" asla küçüğüm. asla."

-
tahmin edebiliyorum kimse bir şey anlamıyor ama ben de ne yazdığımı bilmiyorum, aşırı doğaçlama gelişiyor her şeysidlxğs
ve yine ben de seninle göreceğim neler olacağını 🐘