Aslına bakarsanız bu dünya' da uyandığım zaman şaşırdım. Etrafıma baktığım da koşuşturan insanlar ilk uyandığımda hatırlamasam da hastaneden ayrıldıktan 1 ay sonra eski anılarımı hatırlamaya başladım. Eski yaşamımda otoku olan sıradan bir hayat yaşayana düzenli bir insandım işimde başarılıydım hatta bir meslektaşlarımla ölümcül bir hastalık için ilaç bulmuştuk. İlacı Bulduğumuz sırada arka odalardan büyük bir ateş çıktı ve alarm sistemi çalışıp her yeri ıslatmaya başladı ama o sırada işler kötüleşti su deneye ve zehirli maddelere sıçradı. Yangın söndü ama o zehirli madde yüzünden 28 yaşında hayatta veda ettim.
Ama pişman değildim. Her zaman manhwa'lardaki gibi reankarne olmak istemişimdir. Ama doğduktan 3 yıl sonra annem vefat etti. Ve babam bana bir bakıcı tutup uzaklarda işe başladı 3 yıl geçip ben 6 yaşıma bastığımda babam büyüdüğümü söyleyip kendime bakabileceğimi işlerin yolunda gitmediğini bu yüzden bakıcıyı gönderdi. İlkokula giderken hayla hangi anime'ye ve ya nasıl bir dünya'ya ışınlandığımı bilmiyordum taki ilk okulda sınıfımdaki çocuğun isminin ' 'manjiro sano' olduğunu duyar duymaz . Bu anime ilk çıktığı zamanlardan beri izliyordum çok hoşuma gidiyordu. Ama çok fazla ölüm acı vardı. Buna izin vermek istemedim kendime bir söz verdim herkesin geleceği için Shinichiro Sano'nın hayatını kurtaracağım ki kazutora toman'ın üyesi olsun hapse girmesin
*spoiler*
baji ölmesin diye ,emma draken ile istedikleri geleceği aşkı yaşayabilsin diye.
O gün benim ve mikey'in kaderi birleşti.
...Şimdiki zaman-
bugün kazutora mikey'in abisini öldürecek bu yüzden eve gittikten sonra hemen yemek hazırladım dikkat çekmemek için duş aldım ve hemen üstümü değiştirdim acele bir şekilde çantama yemeği koyup dışarı koştum.
Saat 20.35 civarıydı hava karamaya yüz tutmuş bir şekilde gün batımı iyice çökmüştü.
saat 21.09 gibi shinichiro'nun dükkanın oraya gelmiştim koşa koşa . Biraz nefes aldıktan sonra kenardaki ara sokağa girdim ve kapıyı çaldım. Bir ses gelmeyince korkmuştum geç mi kaldım yoksa! biraz daha hızlı ve endişeli çalmaya başladım. Sonunda içerden
'geldim geldim çatlama' sesini duyduğumda istemsizce gözlerim doldu.
shinichiro kapıyı açtığında kesinlikle seni görmeyi beklemiyordu. Ama kesinlikle beklemediği bir şey daha varsa o da ağlaman shinichiro endişeli bir şekilde sana bakarken
-Hey iyi misin? Güzelim neden ağlıyorsun, biri sana bir şey mi yapmaya çalıştı ! Bu saate ne işin var burada ?!
yuna sımsıkı sarıldı. Bir kez daha şükretti Tanrıya geç kalmadığı için shinichiro' yu endişelendirmemek için ona dönüp en parlak gülümsemesi ile,
İyiyim sadece seni çok özledim. Burada olduğunu düşünüyordum o yüzden kapı açılmayınca korktum. Ama sesini duyunca çok mutlu oldum.
shinichiro yuna'ya şevkatle bakıyordu. Yuna'nın sarılmasına karşılık verip, eliyle başını okşamaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
tokyo revengers Toman'ın kanatsız meleği
Fanfictionmikey x reader çocukluk arkadaşları ... ,-hey sen bizim orda olacağımızı nerden biliyordun? ... -neden kendini tehlikeye attın salak ... ... sende ağlayabilirsin biz yanındayız. ... yanımdaysan neden gittin. ... ya ben başka dünyadansam ve geleceği...