Phile Series #1: Selenophile | ✓

13

Eavesdropping

'Di ako makatingin ng diretso sa kan'ya pagkatapos kong sabihin 'yon at sa halip ay umuna nang naglakad ng mabilis papalayo sa kan'ya. Mabuti nalang talaga at malapit lang ang lalakarin ko at do'n ko naisipan tumigil sa paglalakad kanina no'ng sinabi ko 'yon kay Felix.

Medyo nawala na rin ang natitirang hindi ko maipaliwanag na nararamdaman nang sinabi ko ang tunay kong nararamdaman para sa gunggong na 'yon. Nakaka-miss pala siyang tawaging gunggong.

Pero, kapag nagkita ulit kami bukas ay baka wala akong mukhang maihaharap sa kan'ya pagkatapos kong isiwalat ang nararamdaman ko para sa kan'ya at sa pabigla kong pagwalk out sa mismong harapan niya. Nakakahiya kaya 'yon!

At bakit ko ba ginawa 'yon ng hindi man lang iniisip? Malamang dahil sa lumulukob na kahihiyang lumamang sa pakiramdam ko.

Pagkapasok ko palang sa bahay ay nandoon pa rin si 'My. Parang naghihintay talaga siya sa 'kin na umuwi. Napatingin ako sa cellphone ko dahil sa oras at nakahinga naman ako ng maluwag dahil saktong alas otso ang pagdating ko sa bahay, tinupad ko rin ang nasabi ko kay 'My kanina, buti na lang talaga.

"Good night, 'My. 'Daming nangyari kanina habang nagdi-dinner kami sa bahay ng kaibigan ko, bukas ko nalang po sasabihin ang mga nangyari po ro'n. Magpapahinga na po muna ako, napagod kasi ako sa paglalakad." Kaagad na sinabi ko iyon kay 'My bago ko siya hinalikan sa pisngi at nagmano saka ako umakyat para dumiretso na kaagad ako sa kuwarto.

'Di pa rin kasi matanggal sa isipan ko 'yong nasabi ni Felix sa 'kin kanina tapos dumagdag pa 'ko. Baka parehas din siya sa ginagawa at kalagayan ko ngayon? 'Di ko alam, 'di naman ako lalaki.

Nakatulog naman kaagad ako dahil sa pagod at sa pag-iisip ko no'n habang nakatulala kabago-bago lang.

Kinabukasan naman ay napagdesisyonan ko nalang na 'wag ko nalang muna papansinin si Felix, baka tutubuan na naman ako ng hiya dahil sa mga nasabi ko sa kan'ya kagabi.

"I want you to know what I really felt... that I like you too, I really... really like you so sudden and surreal."

Pota, saan ko nga ba nakuha ang lakas ng loob ko kagabi at bakit ko naisipan aminin ang tunay kong nararamdaman para sa kan'ya? Nagsisisi na tuloy ako kung bakit ko sinabi 'yon. Char, slight lang naman.

Ngayon ko nga lang naisipan suotin 'yong uniporme ko para sa school dahil nawalan ako ng gana nang unang makita ko kung anong uri ng style ang uniporme ng mga Delians. Pero wala akong choice dahil kailangang-kailangan na raw itong suotin namin at baka hindi ako makapasok sa unibersidad. Tsk, daming arte ng unibersidad na 'yon.

Pagkababa ko ay saka ko lang naalala 'yongsinabi ko kay 'My kagabi. Magku-kuwento pa pala ako sa kan'ya kung ano'ng nangyari kagabi pero hindi lahat.

"Good morning, 'My!" bati ko kay 'My pagkapunta ko sa kusina. Nakahanda na rin ang mga pagkain do'n.

"Good morning din, 'nak. Kain ka na, 'nak," yaya ni 'My habang nakangiti sa 'kin.

"Aba, dapat ikaw rin, 'My. Paniguradong masasarap itong nakahanda rito kumpara kagabi," sabi ko. Sa amoy palang, alam kong mabubusog ako nito.

"Siyempre, specialty ko 'yan at paborito mo ang isa d'yan eh, 'yong piniritong talong na may kasamang pancit." Lumapad lalo ang ngiti ko dahil sa narinig kong sinabi ni 'My.

Fried eggplant with pancit? Sobrang sarap naman n'yan, matagal na 'kong 'di nakakatikim no'n magmula no'ng nasa ibang bansa si 'My para sa business trip niya ro'n.

Nang matapos kami manalangin ay roon ko na naisipan na sabihin kay 'My 'yong mga nangyari kagabi habang naghahapunan sa ibang bahay, specifically sa bahay ng parents ng ex—este 'yong kaibigan ko pala.