Just me

de moord

Toen de man omdraaide kwam er een grijns op zijn gezicht en liep hij kalmpjes op me af. Ik besefte nog niet wie het was voordat de man me bij mijn arm had gepakt. Het eerste wat hij zei was: "moet jij niet op school zijn meisje?" Hij greep mijn arm nog steviger beet en trok me mee. Ik keek op naar de man en zag toen pas wie het was. "PAPA!! Ik had je niet verwacht!" "heey meiske. Maar ff serieus, moet jij niet op school zijn?" eigenlijk moest ik op school zijn maar ja, wat maakt hem dat nou uit, hij is er toch nooit. Ik zag aan zijn gezicht dat hij in de gaten had dat ik eigenlijk op school moest zijn. hierdoor leek zijn gezicht op het gezicht van een echte boze vader. Heey rebelletje van me, we gaan nu ff snel iets eten en dan breng ik je regelrecht naar school. Hetzelfde als ik de komende maanden elke dag zal gaan doen. Ik zou na school even mijn spullen gaan halen zodat ik weer bij papa kon gaan wonen. Jammer genoeg kon dat maar 2 maanden in het jaar. we besloten iets te gaan eten bij het plaatselijke cafétje. Voordat papa het in de gaten had was het al 2 uur. Hij was gewoon vergeten dat ik nog naar school moest. Papa tilde me op en rende met mij over zijn schouder heen naar mijn school toe.

De leraar was niet echt blij met mij, ik lette namelijk nooit op in de lessen, was vaak te laat en nu had ik ook nog eens bijna de hele les gemist. Nou eigenlijk had ik de hele les gemist want de leraar wou de laatste 2 uurtjes van de dag een film gaan kijken. Het was een super saaie film en voordat de film op de helft was, was ik de film al helemaal zat en wou ik gewoon naar huis gaan. Uiteindelijk was de film afgelopen, ik had gewoon geen idee waar de film over ging de afgelopen 2 uur. Na school had ik meteen voetbaltraining. De training was wel leuk met al die jongens, ik zit namelijk in het jongensteam. Na de training ging ik regelrecht naar huis om mijn spullen te gaan halen en tijdelijk te verhuizen naar het huis van papa.

Ik zat op bed mijn spullen in te pakken toen opeens de nieuwe vriend van mijn moeder binnen kwam lopen. Die vent kon me gewoon niet uitstaan, en ik kon hem niet uitstaan. Hij was nog nooit naar de kelder gekomen, hij is namelijk bang in het donker, en dat hij hier beneden kwam maakte mij weer bang. Hij ging naast me op het bed zitten en kwam steeds dichterbij alsof hij me wou gaan zoenen ofzo. Een paar seconden later kwam ik er achter dat dat precies was wat hij van plan was. Hij probeerde mijn broek naar beneden te trekken, en ik duwde hem zo hard al ik kon weg. Hij stond gewoon weer op en liep weer recht op me af. Ik schopte met in zijn buik om hem makkelijker weg te kunnen duwen. Ik duwde hem weg waardoor hij precies met zijn hoofd op een kast viel. Mijn moeder kwam binnen met kleren van mij aan en begon haar vriend te schoppen. Ik rende zo snel mogelijk, zonder enige spullen naar het huis van papa. Toen ik aankwam bij papa was ik helemaal buiten adem en begon ik te huilen, of terwijl ik was hysterisch. Ik sloot mezelf op in mijn kamer, in het huis van papa. Opeens werd er op de deur geklopt. Papa was nu met mijn broers iets aan het drinken in het café, waar ik trouwens heen zou gaan als ik mijn spullen had gepakt, dus die konden het niet zijn. Ze hebben trouwens ook allemaal een sleutel. Ik stond op en liep aarzelend richting de deur. Toen ik hem open maakte zag ik dat het de politie was die op de deur aan het kloppen waren. Pas op dat moment realiseerde me hoe diep ik in de problemen zat. Ik deed de deur open en probeerde kalm te blijven, net te doen alsof ik geen idee had waarvoor ze hier waren. Nou ik probeerde het maar ik wist meteen toen ik begon al meteen dat ik aan het falen was. Cruella stond achter de agenten die op de deur aan het kloppen waren, ze vertelde dat ik degene was die ze zochten, dat ik degene was die hem vermoord had. "ze heeft hem zelfs nog geschopt toen hij al dood was." "okeey, hoe de f*ck kan dit gebeuren? Ik duwde hem alleen maar weg toen hij mijn broek omlaag probeerde te trekken, jij kwam binnen en hebt hem nog geschopt!" tegen de tijd dat de agenten me handboeien om moesten doen en me mee naar het politiebureau moesten nemen was ik helemaal pist. Maar ja, die mensen hadden ook geen keus, ze deden gewoon hun werk. Ik begon een heel klein beetje te flippen, ik kan namelijk niet tegen opgesloten zitten en me niet vrij kunnen bewegen. Dat waren dus 2 van de twee dingen.

Ik heb een goede reden om niet tegen opgesloten te zitten te kunnen hoor. Ja je krijgt wel claustrofobie als je telkens weer in een vriezer in de kelder opgesloten word door Cruella en haar nu dode vriend. Ze hadden een paar keer gewoon de vriezer aan laten staan! MAN, DAT IS KOUD!!! Als Josh me niet had gevonden in de kelder had ik nu niet in een politiewagen gezeten maar lag ik nu in een kist onder de grond. Ik kon nu bijna niet meer ademen omdat er dus een paniekaanval aan zat te komen. Als ik een paniekaanval heb lokt dat weer een astma-aanval uit, hierdoor krijgen mijn hersenen te weinig zuurstof en val ik flauw. Tenminste dat is wat de dokter zegt. Ik werd licht in mijn hoofd en opeens was alles zwart, en voelde ik mijn gedachten wegglijden.