~Stay, if you love me~ / Yeonbin

#1

-Jihyo, naprawdę możecie liczyć na nas finansowo. - powiedziała Mina. - Przecież dobrze wiesz, że nie brakuje nam pieniądzy i mamy ich w dostatku.
-Tak, wiem. Zwrócę się do Ciebie o pomoc jak tylko zabraknie nam pieniędzy. - odpowiedziała Jihyo.
-Przecież widzę, że ledwo wiążecie koniec z końcem!
Więcej nie udało mi się usłyszeć, ponieważ Yeonjun zauważył, że siedzę przy drzwiach i moje oczy stają się szkliste. Mimo, że mam 10 lat to doskonale wiem o co chodziło cioci Minie. Nie pamiętam kiedy się to zaczęło, pewnie od kiedy tata zniknął. Pewnego razu po prostu zostawił list pożegnalny, w którym napisał, że znalazł sobie jakąś inną dziewczynę i wyjeżdża z nią do Chin.
-Soobin, co się stało? - zapytał chłopczyk
-Nic, po prostu mi się coś przypomniało, nie musisz się tym martwić. - skłamałem.
-No dobrze, w takim razie wracajmy do zabawy.
Dźwięk otwieranych drzwi przerwał nam zabawę.
-Soobin, ciocia Mina pyta się, czy chcesz do nich pojechać na tydzień. - przekazała moja mama.
Widziałem, że płakała. Próbowała to ukryć, ale i tak zauważyłem. Pomyślałem, że potrzebuje trochę odpoczynku i relaksu, więc przystałem na propozycję cioci.
-Super, że będziesz u mnie przez tydzień Soobin! Będziemy się cały czas bawić i grać na konsoli! - Mówił w kółko szczęśliwy Yeonjun.
-Trzymaj się skarbie. Nie omijaj posiłków i bądź grzeczny. - powiedziała przygnębiona mama. - Pamiętaj, że Cię kocham.
-Ja Ciebie też mamusiu. Za tydzień się zobaczymy!
Jak odjeżdżaliśmy spojrzałem przez okno. Moja mama zaczęła zanosić się płaczem. Zauważyłem też, że mama Yeonjuna ma czerwone i opuchnięte oczy, tak jakby niedawno płakała. Wtedy jeszcze nie wiedziałem dlaczego...
Minął tydzień. Z Yeonjunem dogadywałem się bardzo dobrze. Był dla mnie jak starszy brat i zacząłem mówić na niego Hyung. Postanowiłem zapytać się cioci co z moim powrotem do domu.
-Ciociu...
-Tak kochanie?
-Co z moim powrotem do domu? Minął już tydzień... - powiedziałem nieśmiale.
-To chyba czas, żebym Ci powiedziała mój drogi...