The One

Four

I don't feel well, parang palaging mainit saka palagi akong uhaw, Hindi rin ako mapakali na di ko mawari, my mom said it's normal huh what? eh naka sando at short-shorts na nga lang ako in winter while the other's have a dozen of layer clothes, hindi lang pala ako pati si mom. Pati pamilya ni Lucas, hmmn... somethings amiss? I wonder what?..
So ngayon ang graduation namin, mas excited pa mga parent's ko they are planning a party afterwards, ok W.E. my mom put my make-up carefully while my dad is just looking at us with his biggest smile and said “I'm proud of you baby", Dapat en-enjoy mo yung life mo sa highschool cause marami ang magbabago in your life and
mami-miss mo ang pagiging bata, pag marami ka nang responsibility".
Hindi ko alam na malalim pala ang meaning nun, and very different sa pang-unawa ko..
Dumating si Lucas, ang kisig ng loko!
“Har!, ano ready na ba tayong mag paalam sa pagiging isip bata?"..
“Haha loko mo!!.. eh hindi kaya tayo nagma-mature", sagot ko.
“Grat's grad na tayo and in a few day's legal ka na". Sabi niya sa akin habang nakangiti pero biglang napawi yun at parang medyo nawala sa sariling medyo napatulala.
“Hoy! what's wrong?" You ok?" tanong ko, nagtataka bakit parang nalungkot ang Besfren ko?...
“Wala, sana kung sakaling may magbago sayo, tanggapin mo kasi hindi ka nagiisa nandito kami para sayo". sabi ni Lucas habang nakatitig sa akin, itatanong ko sana anong ibig niyang sabihin pero sinabihan na kami ni mama na it's time,
All in all naging payapa at masaya ang buong araw ng graduation lalo na nang tawagin na ang valedictorian namin, hindi kami mapigil sa kahihiyaw, Grabe ang cheering ng mga girls kay Lucas, ang daming nag pakuha ng pics kasama siya meron din naman sakin, sabi ko sa kanya “Pagbigyan mo na,Tutal last day na to"..
That night both the families enjoy a festive, ang sarap talaga mag luto ni tita Luz, mom ni Lucas..
Natulog akong masaya..

Pero dinalaw nanaman ako ng kakaibang panaginip....