Alnaz

12.BÖLÜM

-11.Bölüm hatırlatma-

Ali nazlının elini tutar ve koşmaya başlarlar magazincileri de arkalarından koşar ama kaybederler Ali ne olur ne olmaz diye koşmaya devam eder en sonunda bir arar sokak bulur ve nazlıya bakar nefes nefese ara sokaktaki kaldırama otururlar Yanyana sırtlarını duvara yaslarlar biraz bekledikten sonra aynı anda gülmeye başlarlar sonra birbirlerine dönerler çok yakınlardı nefesleri birbirlerinin yüzüne çarpıyordu Ali biraz daha yaklaşır ve nazlının kokusunu çeker nazlıda fırsat bu fırsat diyip Ali'nin kokusunu çeker Ali yine gözlerini nazlının gözelerine diker ve azından şu cümleler duyulur"seni seviyorum" nazlıda aynı ses tonuyla cevap verir "bende seni seviyorum" ve nazlı direk Ali'nin dudaklarına yapışır ve öpüşmeye başlarlar o sokakta yeni bir aşk doğmuştur artık kamera yavaş yavaş onlardan uzaklaşır

-12.Bölüm-

Hala öpüşüyorlardı nefesleri bitene kadar öpüştüler nefesleri bitince yavaş yavaş ayrıldılar hala çok yakınlardılar nefesleri birbirlerinin yüzlerine değiyordu sonra yavaş yavaş gülmeye başlarlar Ali gülerek geri çekilir ve kafasını duvara yaslar nazlıda Ali'ye bakıyordu hala gülüyorlardı yavaş yavaş nazlı söze girmeyi düşünür ve en sonunda konuşur

Nazlı:biz şimdi neyiz(tebessüm ederek)

Ali:bence biz birbirlerini çok seven ama birbirlerine açılamayan ama şimdi sevgili olan kişileriz nasıl oldu

Nazlı:çok güzel oldu

Ali:gidelim mi daha arabaya gidicez

Nazlı:magazinciler bulmasın bizi

Ali:bulurlarsa bulsunlar sevgilimle geziyorum ne olacakki

Nazlı:ne olacakki

Ali:hadi

Ali ayağa kalkar ve nazlıyada elini uzatır nazlıda tutar ayağa kalkar ve el ele tutuşarak arabaya gitmeye başlarlar en sonunda arabaya gelince Ali hızlıca arabaya biner nazlıda biner Ali arabayı çalıştırıp gitmeye başlarlar

Ali:neyseki araba otomatikte tek elle kullana biliyorum

Nazlı:ya benimle el ele tutuşmaya bu kadar istiyor muydun

Ali:yani artık istiyorum istersen bırakayım

Nazlı:yok yok tut

Ali:tamam o zaman

Bi süre sessizlik oldu ikiside şu anda şu olaya inanamıyorlardı içlerinde tuhaf bir hal vardı nazlı ilk defa birini bu kadar sevmişti Ali'de ilk defa bağlanmıştı Ali içinden şunları geçirdi"güle güle çapkın Ali Vefa Erinç"ve hafif tebessüm etti nazlının evine kadar kimse konuşmamıştı en son nazlının evine gelirler ikiside arabadan iner Ali arabaya yaslanır ve nazlıya bakar nazlıda Ali'nin önüne geçer ve durur ve aynı anda şu cümleler döküldü ağızlarından"şimdilik kimse bilmesin"aynı anda söyleyince ikiside bir an güldü Ali söze girdi

Ali:aslında herkese söyleyesim var haykırmak istiyorum ama biraz biz bize olalım

Nazlı:bencede

İkiside güldü sonra nazlı yavaş yavaş geri geri giderek kapıya yaklaştı ikisininde yüzünde saçma ama komik bir gülümseme vardı nazlı kapıya gelince en son el sallar Ali'ye Ali'de gülerek ona el sallar nazlı içeri girer Ali'de hala arabaya yaslanmış bir şekilde nazlının arkasından bakıyordu yüzünde komik gülümsemesiyle en sonunda kendini toplar ve arabaya biner bunları yaparken hala aynı gülümsemem vardı yüzünde arabayı çalıştırıp eve gider nazlıda kapıyı çalmış bekliyordu en sonunda kapı açılır