Living Hell in a World of Shits

Chapter 1: Lucyfia Faith Chen

Chapter 1: Lucyfia Faith Chen

Bagong araw nanaman...bagong araw para mabuhay...bagong araw na nangangarap na sana’y sa paggising ko ibang mundo na ang aking ginagalawan....pero lahat ng ito ay malayo sa katotohanan...mga bangungot na gumagambala sa akin kahit ako’y gising na gising...

Sa mga oras na ito ay kagigising ko lang at papunta ako sa dining area para sa aking almusal...

“good morning ma’am”bati sa akin ng isa naming maid...

“what’s good with the morning??”

“uuhhhmm... kayo po???”

Urgh..ano akala mo? Tataas ang sweldo mo sa sinabi mo?? Uh uh uh...wala akong panahon sa mga bola mo..

“whatever”

Linagpasan ko nalang ito at nagpatuloy nalang sa paglalakad...

BTW...I’m Lucyfia Faith Chen...daugther of Christopher and Cecille Chen..the owner of the famous five star hotel here in the philippines..they even own restaurants, hospitals, malls,and school...i have a brother, he’s Acely Chen..and wow!! He’s really one of a kind...i will not describe anything about me....its yourself to see the real me as the story goes...

**

I saw my mom eating her breakfast together with my dad....

“good morning ma, pa” i said that with a wide smile...

“It’s already 7 A.M. and your class starts at 7:40, Ba’t ngayon ka lang tumayo??”she said that without looking

“eh kasi ma----“

“so many excuses!!Mag-aral ka ng mabuti...Wag ka ng uupo diyan..magbalik ka na sa kwarto mo, mag-ayos ka na para makapasok ka na......sa lahat ng ayaw ko ay ang nalalate!”

Tumayo si mom..

“Hon tara na at may meeting pa tayo with the clients...HINDI PWEDING MALATE!!”

Tumayo na si dad...

“Fia, pagpasensyahan mo na ang mom mo huh?? Mainit lang ang ulo...”

I replied a bitter smile....kailan pa ba naging malamig ang ulo niya...ah uhhmm... siguro pagkaharap ni kuya hahaha..nakakatawa talaga...pinagduldulan pa talaga ang hindi pweding malate..parang di ko naman naiiintindihan...

Si mom.... ayaw niya sa akin.. ewan ko ba kung bakit ganun..minsan nga naiisip ko ampon lang ako...because it’s the way they treated me...but si Dad mabait yan...kayalang...walang magawa kay mom...walang magawa pag si mom na ang nagdesisyon....

Hindi na nga ako nakakain...dumiretso nalang ako sa aking kwarto at nag-ayos na.....dahil papasok na ko sa school..hmmm dun nalang din siguro ako..kakain...

**

I drove my car here at school...ayaw ko ng may driver..coz im better off alone.....

Nagtatawanan, naghahabulang parang bata.....mga panira ng araw ko.... nasa may parking lot ako ngayon...and dito sa parking lot ay katabi ng isang malawak na garden sa school... napabuntong hininga na lamang ako...tinatanong sa sarili na bakit sila??? Nagagawang makapagsaya?? Buti pa sila...mukhang walang mabigat na problemang pinagdadaanan sa kanilang mga buhay...

Lumabas nalang ako sa car ko...and started walking to our classroom...

Well i’m 16 years old.. a 4th year high school student..at nag-aaral ako dito sa Chen University..which is said to be ours...or i mean this is owned by my parents.. if you thought that i have my special teatment here..uuhhmmm your wrong because i’m just an ordinary student...and can have a fail grade...