"අහන්නකෝ කූ......
මට ඔයා එක්ක ඉන්න බැරිඋනත් ඔයා සතුටින් ඉන්න ඕනේ හරිද...."
මගේ ඔලුව අතගාලා එයා කියුවේ එහෙම...මාත් ඔලුව වනලා එයා එක්ක හරි ලස්සනට හිනා උනා.....
ඒ වචන වල බරපතලකම මට තේරෙන්නේ දැනුයි......
සූහි හරි ලස්සන නමක් නේද...නම වගේම තමා එයත් ගොඩක් ලස්සනයි...එයා හිනාවෙද්දී කටපුරාම වලවල් ගැහෙනවා ඇස් දිලිසෙනවා....ඉතින් හිතන්නකෝ එයා කොච්චර ලස්සනද කියලා....මට මතක් උනේ එදා අපි අන්තිමට වෙරලට ගිය දවස...සේද වර්න කඩාහැලෙන දිග ගවුමක් ඇදලා තරමකට කැරලි කොන්ඩේ කඩලා දාලා හිටපු එයාව එදා මට පෙනුනේ දේවදූතීයක් වගේ...
"කූ අහස හරි ලස්සනයි නේද..."
එයාට ආයෙත් ප්‍රශ්නයක්...මුහුදු වැල්ලේ ඉදගෙන මගේ උරහිසෙන් ඔලුවත් තියාගෙන එයා ඇහුවේ එහෙම....
"ගොඩක් ලස්සනයි සූහි හරියට ඔයාගේ ඇස්දෙක වගේ..."
ඒ මගේ උත්තරේ... ඒ උත්තරෙන් සෑහිමකට පත්වෙලා වගේ එයා මන් දිහා බලලා හරි ලස්සනට හිනාවුනා....
"කූ අහසේ ආදර කතාව දන්නවද"
"ම්හ් නෑ සූ"
"හද තරුවලට ආදරේ උනාට තරු අයිති අහසටලු ඒත් හද අයිතිවාසිකමක් නොකියම තරුවට තනි රකිනවා"
හ්ම් කියන හැගීම් පිරුන උත්තරේ දීලා මන් තරු පිරුන අහස දිහා බලාගෙන සූහිගේ කතාව ගැන කල්පනා කරා....මගේ සූට තිබුනෙම හරි ලස්සන වචන.. එයා කියන හැම වචනකෙම ලොකු තේරුමක් ගැබ් වෙලා තිබුනා ඒත් ඒ තේරුම තේරුම් ගන්න බැරිතරම් මන් මෝඩයෙක් එදා.....
"කුකී"
මන් මගේ මතක වලින් ටිකකට එලියට ආවේ ජීමින් හ්යොන්ගේ කටහඩට.....
"හ්යොන් මට බෑ හ්යොන් තවත්"
මන් හ්යොන්ව බදාගෙන ඇඩුවා....අවුරුදු ගානක වේදනාවක් කදුලු කරාට නැතිවෙන්නේ නෑ කියන්න මන් හොදාකාරවම දැනන් හිටියත් මට ඕන උනේ අඩන්න....
"කුකී ඇඩුවාට තේරුමක් නෑනේ මගේ දරුවෝ..."
මගේ හ්යොන්ට දුක ඇති මන් අඩද්දී...ඒත් මන් අඩන්නේ නැතුව මොනා කරන්නද හ්යොන් ඔයාගේ චූටි කුකී අසරනයිනේ....
"කුකී කන්න යමු දැන් රෑත් වෙලානේ"
"හ්යොන් යන්න මන් එන්නම්"
ජීමින් හ්යොන් මගේ ඔලුවත් අතගාලා කාමරෙන් එලියට ගියාම මන් යුනිවර්සිටි කාලේ ඇල්බම් එක පෙරලන්න ගත්තේ ඒකාලේට මන් අදටත් ආදරේ නිසා....
"ජොන් ජොංකුක් කියන්නේ කාටද"
එදා තමයි මන් සූහිව එකටම දැක්කේ ඒ මීට අවුරුදු පහකට කලින්....ඕෆ් ශෝල්ඩර් ගවුමක් ඇදලා ලෙක්චර් හෝල් එක මැද්දට ඇවිත් එයා කෑගැහුවේ එහෙම...
"මන් තමයි ඇයි මොකක්ද වෙන්න ඕනේ"
නාහෙට කිසිදෙයක් නාහන මම බොත්තම් තුනක් විතර ගලෝලා තිබුන ශර්ට් එක අතින් හදන ගමන් සූගෙන් ඇහුවම එයා නම් කරේ මට දාහට රවපු එක...
"ආන් තමුන්ගේ හ්යොන් ඇවිල්ලා..තමුන්ට ඔෆිස් එකට එන්නලු"
මටත් ගස්සගෙනම සූහි ලෙක්චර් හෝල් එකෙන් එලියට යනදිහා බලන් ඉද්දී මට හිතට සතුටක් දැනුනේ ඇයි කියන්න එදා මට තේරුනේ නෑ....සූහිගේ පණිවිඩේට ඔෆිස් එකට ගියාම මාව ආට් කම්පෙටිශන් එකට ඇතුලත් කරන්න කියන්නයි හ්යොන් ඇවිත් ඉන්නේ...මාත් නිකන් ඉන්න නිසා ඒකට කැමති කියලා ආයෙමත් ලෙක්චර් හෝල් එකට ආවා.....
"කුකී කෑම සීතල වෙනවා එන්නකෝ ඉක්මනට "
ජීමින් හ්යොන් පහල ඉදන් කෑගහද්දී මන් ඇල්බම් එක වහලා දාලා පහලට දිව්වේ තවත් පරක්කු උනොත් හ්යොන් වරම අතට ගනී කියලා අත්දැකීමෙන්ම දන්න නිසා...
"කුකී..."
හ්යොන් අහන්න හදනදේ මන් නොදන්නවා නෙමේ හැමදාම කනවෙලාවට හ්යොන් මගෙන් ඕක අහනවා.....ඒත් ඒ ප්‍රශ්නෙට මන් දෙන උත්තරෙත් හ්යොන් හොදටම දන්නවා....
"තවත් කොච්චර කල් ඔහොම ඉන්නවද "
"දවසක ඇස්වල කදුලු ඉවරවෙයිනේ හ්යොන්..දවසක රිද්දගෙනම හදවතටත් ඇතිවෙයිනේ ඉතින් ඒ දවස වෙනකන් මෙහෙම ඉන්නවා හ්යොන්"
වේදනාත්මක හැගීමකින් මන් දිහා බලන ගමන් හ්යොන් කන එක නවත්තලා රූම් එකට ගියා....ඉවසන්න හ්යොන් ඔයාගේ චූටි කුකී ඉස්සර හිටිය කෙනා වෙන්නම් ඉක්මනටම...
_____________________🦋🦋🦋🦋
ශෝට් එකක් කූගේ😌♥️වෝට් එකකුත් දාගෙනම යන්න හොදේ කතාව හොදනම්😁
YOU ARE READING
2U (Completed)
FanfictionNo limit in the sky That I won't fly for ya (for ya, for ya, for ya) No amount of tears in my eyes That I won't cry for ya (for ya), oh no With every breath that I take I want you to share that air with me There's no promise that I won't keep I'll c...
