မိုးစက်ပုံပြင်ငယ်(Eden Contest)

☁️1☁️(Zawgyi)

ေလာကတခြင္ ဒီမိုးေတြသဲေတာ့...
အဆန္းတၾကယ္ရင္ခြင္ထဲ
ရွက္ေသြးတခ်ိဳ႕နဲ႔ခိုနားခဲ့ဖူးတယ္....

................
June 6....2021...။

မိုးဖြဲဖြဲေလးက်ေနတယ္.....။မွန္အၾကည္ကေန
မိုးစက္ကေလးေတြဟာလာလာရိုက္ခတ္ေနတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္ မိုးရာသီကိုသိပ္ခ်စ္တာပဲ...
အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးပါဆိုရင္ေလ ...
ပစၥဳန္ပန္ကိုမိုးေအးေအးမွာစခဲ့ၿပီး....
ခုေရွ႕ဆက္ရမယ့္ အနာဂါတ္ဟာလည္း
မိုးေအးေအးေလးမွာစျဖတ္သန္းရေတာ့မွာမလို႔....။

အေႏြးထည္ကိုယ္စီနဲ႔လူေတြ...
ထီးကိုယ္စီနဲ႔ေျပးလႊားေနၾကတာကိုၾကည့္ၿပီး
ေပ်ာ္စရာမဟုတ္ေတာင္ကၽြန္ေတာ္ေတာ့
ျပဳံးၿပီးလိုက္ၾကည့္မိေနတာပဲ.....။

ေမတၱာနံ႔ေတြကို ေျမသင္းနံ႔ေတြနဲ႔အတူ
2010 ခုႏွစ္မိုးရာသီအစ ခုလိုJuneလမွာပဲ
ကၽြန္ေတာ္ ရွာေတြ႕ခဲ့တာ....

မိုးစက္ေတြၾကားကေမတၱာေလးဟာ
အသားျဖဴျဖဴေလး
အလြန္လွတဲ့မ်က္လုံးေလးေတြပိုင္ဆိုင္ၿပီး
စကားတိုးတိုးေလးေျပာတဲ့အခါ
သိပ္ရင္ခုန္ဖြယ္ရာေကာင္းတဲ့သူ...။

သိပ္ေမႊးပ်ံ႕တဲ့ဆံပင္ေလးေတြ နဲ႔
Jiminshi လို႔ေခၚဆိုေလးတိုင္းမွာက်ေတာ္ျဖင့္
ခ်စ္လိုက္တာ မိုးေတြသည္းသည္းထဲမမွီမကမ္း
အရပ္အေမာင္းႀကီးကို အတင္းအက်ပ္ေမာ့နမ္း
မိတဲ့အထိ... ။

ကၽြန္ေတာ္ေမတၱာအရွိဆုံးကေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေလတိုင္း
အခ်စ္ေတြလုံေလာက္လြန္းတဲ့ ဝိုင္းစက္ေနတဲ့
မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြပဲ.....။

ပါးစပ္ကတစ္ခြန္းမွထုတ္မေျပာျပရင္
ေတာင္ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔.ပဲ
တေလာကလုံးကိုသိေအာင္ သူ႔ႏွလုံးသားကို
ဖြင့္ဟျပတတ္တဲ့သူ.....
ေဘးလူေတြလည္းအားလုံးသိခဲ့ၾကသလို
ကၽြန္ေတာ္လည္းႀကိတ္ေက်နပ္ကာ မ်က္ႏွာေလးရဲခဲ့ျမဲ။

ျပန္ေတြးမိတာနဲ႔...ရင္ခုန္မွုေတြဟာ
က်န္ခဲ့ေသာမိုးရာသီေလးေတြကအတိုင္း
လက္ဆတ္ေနတုန္း....။

ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္....ရက္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၿပီး
အလြမ္းေတြကို ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံးနဲ႔
မနိုင္မနင္းသိမ္းရင္း...ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနတဲ့
ေနရာက ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ဆုံးအိမ္ျပန္လာမဲ့
ေလယာဥ္ဆိုက္ေရာက္ရာ ဆိုလ္းၿမိဳ႕ရဲ့အခမ္းနာရ
ဆုံးေလယာဥ္ကြင္းမွာ......။