က်န္းနန္ျပည္နယ္တစ္ဝိုက္မွာ တိမ္ၿပိဳမိုးေတြအဆက္မျပတ္႐ြာသြန္းေနတယ္။ အုတ္မိုးကြၽတ္ျပားေပၚတစ္ျဖန္းျဖန္းလာ႐ိုက္ခတ္ေနတဲ့ မိုးစက္မိုးေပ်ာက္ေတြမွာ မုန္းမာန္မ်ားစြာ ပါေနေလေရာ့သလား။ ေကာင္းကင္ထက္က တိမ္ညိဳ တိမ္မည္း အလိပ္လိပ္ေတြကလဲ ျမစ္ေတြေတာင္ေတြ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ထိခရီးဆက္ဦးမသိ။
က်စ္စန္းဘုံေက်ာင္းႏွင့္ မနီးမေဝးတစ္ေနရာက ေရွးေဟာင္းအိမ္ႀကီးရဲ႕ ဒုတိယထပ္ ျပတင္းေပါက္တည့္တည့္မွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။ မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြကို ၾကည့္ေနတယ္ထင္ရေပမယ့္ သူျမင္ေနရတာက မပီဝိုးတစ္ဝါးနဲ႔ သူျမတ္ႏိုးရသူရဲ႕ပုံရိပ္ေလးတစ္ခုကို ေဖာ္ေဆာင္ၾကည့္ေန႐ုံသာ။
ဓားသြားပမာေျဖာင့္တန္းၿပီး ထူထဲတဲ့ မ်က္ခုံလွလွေလးနဲ႔မလိုက္ဖက္စြာ မ်က္ေမွာင္က်ဴံ႕ေနခဲ့လ်က္။ ခဏအၾကာသူ႔ေနာက္မွလက္ေထာက္ျဖစ္သူထံ ႏွင္းဆီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းပါးႏွစ္လႊာကိုဖြင့္ဟၿပီး တိုးတိုးသက္သာ ေမးလိုက္ေလတယ္။
"ဥကၠဌခ်န္မေရာက္ေသးဘူးလား"
နာရီဝက္နီးပါးရပ္ေစာင့္ၿပီးမွ သူေဌးျဖစ္သူဆီကအသံထြက္လာ၍ လက္ေထာက္ကလဲ သိထားသမွ်တင္ျပရေတာ့တယ္။
"ဥကၠဌခ်န္ ဒီမနက္ယန္က်ိဴးကို ေရာက္ေနပါၿပီ မနက္ျဖန္ ဒီကိုအေရာက္လာမွာပါ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေလလံပြဲက ညေန(၆)နာရီမွစမွာမို႔ အမွီေရာက္မယ္လို႔ေျပာပါတယ္ "
ေအးတိေအးစက္စကားသံက ေရွ႕ဘက္ဆီမွထြက္က်လာျပန္သည္။
"သူေရာက္ရင္ဒီမွာပဲတည္းမွာဆိုေတာ့ မင္းေနခဲ့လိုက္ မနက္ျဖန္ေလလံပြဲကို ငါအရင္သြားႏွင့္လိုက္မယ္ ေသခ်ာလုပ္ပါ ငါလဲဒီမွာေနတယ္ဆိုတာမသိေစနဲ႔ ညကစၿပီးHotelမွာပဲအိပ္လိုက္မယ္ သူျပန္မွလာေခၚ "
" ကြၽန္ေတာ္သိသြားေတာ့ ယြင္ရွီးေကာေကာက ဘာေတြမ်ားထိခိုက္သြားမွာ မို႔လို႔လဲ "
အေနာက္ဘက္ဆီက ခပ္ဩဩအသံထြက္လာ၍ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေၾကာင္အသြားၾကသည္။ ေလာ္ယြင္ရွီးက လက္ေထာက္ျဖစ္သူထံ အနည္းငယ္စိတ္ပ်က္ေနေသာဟန္ျဖင့္မ်က္လုံးျပဴးၾကည့္လိုက္သည္။ လက္ေထာက္ျဖစ္သူကလဲ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူးဆိုသည့္ဟန္ျဖင့္ မ်က္လုံးခ်င္းစကားေျပာေနသေယာင္။
YOU ARE READING
𝐓𝐰𝐨 𝐏𝐚𝐫𝐚𝐥𝐥𝐞𝐥 𝐋𝐢𝐧𝐞𝐬 𝐌𝐞𝐞𝐭 𝐀𝐭 𝐈𝐧𝐟𝐢𝐧𝐢𝐭𝐲 '/ / '
Fanfiction𝑭𝒆𝒊 𝒀𝒖𝒏𝒙𝒊🐟☁ Start date <Aug 30.2021 to...
