Eda:iyi misin annecim
Kiraz:iyiyim anne babam gelmeseydi daha çok korkabilirdim ama buldu beni
Eda minnet dolu gözlerle serkana bakıyordu serkan ise ona gülümsemeyle karşılık verdi kiraz ikisinin kızıydı tabiki onu kurtaracaktı iyi olması için çabalayacaktı
Kiraz:özür dilerim anne ben kaybolacağımı düşünemedim
Eda:bunları içerde konuşuruz bebeğim hava soğuk gel hadi
Kiraz:tamam
Diğerleri kiraza sarılmış iyi olduğunu gördükten sonra içleri rahatlamış ve onları yalnız bırakmak için evlerine dağılmışlardı
Serkan: evet seni dinliyoruz kızım
Kiraz:ben babamın sen olduğunu öğrenince çok şaşırdım ne yapacağımı bilemedim düşünmek için bazen ormana giderim yalnız kalmak için yine gizli yerime gittim biraz düşündüm aslında mutluydum çünkü sana serkan bolat derken bile keşke babam da böyle biri olsa diye dua ediyordum benimle o kadar çok ilgileniyordun ki seni çok seviyodum ama şaşırdım işte ne yapacağımı bilemedim sonra gizli yerimden çıktım notumu uçurmak için yüksek bir yer aramaya başladım yürüdüm yürüdüm uzun süre yürüdüm sonra uçurdum balonumu arkama baktığımda her yer aynıydı nasıl geldiğimi hatırlayamadım geri dönemedim oturup ağlamaya başladım akşam olunca da sen geldin kurtardın beni bu kadar işte sen benim kahramanımsın baba
Serkan: güzel kızım tabiki her zaman gelip bulurum seni ama yaptığın çok yanlıştı başına kötü bir şey de gelebilirdi
Eda:baban haklı bebeğim ayrıca ne balonu bu
Kiraz:gökyüzüne babam serkan bolat olduğu için teşekkür notu gönderdim
Eda:seni yerim ben
Kiraz:peki neden daha önce söylemediniz baba sen ilk karşılaştığımızda niye söylemedin neden arkadaş olalım bana serkan bolat de dedin ya da anne sen neden baban uzakta dedin baban serkan bolat deseydin
Serkan:kızım annenin bir suçu yok şimdi şöyle her şeyin belli bir zamanı var ben seninle tanışmak vakit geçirmek istedim beni sevmeni ondan sonra öğrenmeni istedim pat diye söylesek hem senin için hem benim için zor olurdu belki benden nefret ederdin belki kabullenmezdin annen her şeyi zamana bırakmak istedi mantıklı olan da buydu annenin söylediği her şey doğru yani uzaktaydım çok çalışıyordum seninle tanışamadım yanınıza gelemedim özür dilerim
Kiraz:önemli değil baba sen geldin ya yanımızdasın ya o bana yeter bidaha bizi bırakma nolur seni çok özlerim
Serkan:asla bir daha asla bırakmam sizi çok seviyorum ben
Kiraz:bizde seni çok seviyoruz değil mi anne hatta babam da bizimle kalsın hep birlikte uyuruz
Eda:ee şey tabiki seviyoruz ama kirazcım biz babanla ayrıyız yani yıllar önce ayrıldık biliyorsun o yüzden diğer anne babalar gibi samimi olamayabiliriz ben babana karşı hala biraz kırgınım beni zor durumda bırakacak şeyler isteme lütfen
Serkan:annen haklı canım önce onun gönlünü almalıyım zaten ben annene hala çok aşığım hala çok seviyorum eskisinden bile güzel olabiliriz bence o da beni affeder dayanamaz
Eda:bakıcaz artık orasına serkan bolat
Kiraz:bugünlük ya bir kerecik nolur sanki birlikte uyusak babam sonra gönlünü alır anne hadi lütfen hep bunun hayalini kurdum ben
Eda:ama annecim olm...
Serkan: eda istersen kırmayalım kızımızı bu istek onun en doğal hakkı sadece yatıp uyuyucaz bir kere yapmıştık her şeyi unutalım demiştik beraber uyumuştuk zaten
Kiraz:ne siz beraber mi uyudunuz ne zaman babam burada kaldığında mı
Serkan:evet
Eda:serkancım sen bi sussan mı artık çocuğun yanında her şey söylenmez öyle annecim beraber derken aynı odayı kastediyor baban o kadar yani
Kiraz: tamam anne bana neden açıklıyorsunuz ki istediğiniz gibi uyursunuz sadece bugün benim istediğim gibi uyusak yeter
Eda:off peki hadi odaya yürüyün bakalım yemeğiniz de bitti zaten siz pijamalarınızı giyin baban sana yardım etsin ben de sofrayı kaldırıp geliyorum
Kiraz:tamam annecim bekliyoruz
Serkan:bekliyoruz eda yıldız
Eda:serkaaann sen çok fırsatçısın
Serkan:aşk olsun
Eda:yürü dedim sana
Serkan:tamam tamam gittim sakin
Serkan ve kiraz odaya çıkmış pijamalarını giymiş yatağa uzanmış edayı bekliyordu aynı zamanda da serkan kiraza küçük prens okuyor beş yıl boyunca neler yaşadıklarını konuşuyorlardı eda ise sofrayı toplamış yüzünde kaybolmayan tebessümüyle o da üstünü değiştirmeye gitmişti hepsi o kadar mutluydu ki birbirlerini o kadar seviyorlardı ki işte şimdi bir aile olmuşlardı hem de çok güzel bir aile eda da üzerini giyip yanlarına gitmiş ikisinin sarılarak uyuduğunu görünce yüzündeki tebessüm daha da artmıştı o da sessizce yanlarına uzanmış fırsattan istifade ikisine de sıkıca sarılmış o da mutlulukla kendini uykuya bırakmıştı...
Beğenip yorum yapmadığınız sürece bölümler geç gelmeye devam edecek üzgünüm çünkü yazma isteği gelmiyor diğer kitap için de geçerli bu iyi okumalar