"Korku cesaret hüzün haklısın ben yenildim."
Serkan aranıyor...
Eda:niye açmıyorsun ya off açman lazım bir bebeğimiz olacak bundan habersiz yaşıyosun orda gerçi haberin olsa nolur ki istemediğini söylemiştin muhtemelen aldır falan derdin daha çok üzerdin beni ne diyorum ya kendi kendime aydan hanımı arayım bir de
Alo aydan hanım nasılsınız
Aydan: iyiyim canım sen nasılsın yerleştin mi
Eda:bende iyiyim evet yerleştim bir şey soracaktım da ben size
Aydan:tabi dinliyorum
Eda:serkanı aradım ama açmadı çok önemli bir şey söylemem lazımdı nerde biliyo musunuz
Aydan:bilmiyorum yurtdışına gitti ama nereye gittiğini söylemedi uzun bir süre buralara dönmeyi kimseyi görmeyi istemiyormuş telefonunu da evine bırakmıştır çünkü numarasını falan da değiştirecekti ben bile konuşamıyorum yani
Eda: şuna bak ya düşüncesiz dengesiz işte nolacak
Aydan:anlamadım canım
Eda:aa yok bir şey size demedim
Aydan:neymiş bu önemli konu bana da söyleyebilirsin istersen elimden gelen bir şeyse yardımcı olurum
Eda:evet çok önemliydi ama serkandan başka biri halledemezdi neyse yapacak bir şey yok artık
Aydan:anladım edacım o zaman kendine dikkat et görüşürüz yine
Eda:sizde dikkat edin görüşürüz
Eda çok sinirlenmişti
Eda:inanamıyorum ya beyefendi hemen numarasını falan değiştirmiş gerçi ben ne sanıyodum ki ayrılsak da konuşmaya devam ederiz mi bitti işte her şey bebeğimi de tek başıma büyütürüm ona ihtiyacım yok hatta ben niye numaramı değiştirmiyorum ki o beni unuttuysa ben de onu unuturum halamlara ne diyecem ben ya nasıl söylicem hamileyim diye of of napıcam ben
Eda düşüncelerle boğuşarak koltuğa oturmuş elini karnına koymuş ve ağlamaya başlamıştı şu an bulunduğu durumdan daha zor bir durumda olmamıştı hiç babasının ondan haberi olmayan bebeğiyle yalnız çaresiz kalmıştı yabancı bir şehirde tek başına büyütürdü büyütmesine ama ileride babasını sorunca ne cevap vericekti sürekli çok yoğun uzaklarda çalışıyo yakında gelecek diyerek mi oyalayacaktı çocuğunu ne yapacağını nasıl düşüneceğini bilmiyordu bu durumdan kaçmanın tek yolu uyumaktı çünkü uyumak herkesten her şeyden uzaklaşmak daha doğrusu kaçmak için en huzurlu eylemdi
Eda:merak etme bebeğim annen hep yanında baban olmasa bile o var ve senden asla vazgeçmicek herkesten uzak bu yerde birbirimize sımsıkı sarılarak güçlü durmaya devam edeceğiz ve tabi mutlu olmaya biz bize yeteriz
Eda eli karnında çoktan uykuya dalmıştı serkan ise Amerikaya yerleşmiş soluk bile almadan işe koyulmuştu işleri bitirdikten sonra psikoloğuna gidecekti aklı sadece edadaydı numarasını ezbere biliyordu tabi ama eli bir türlü arama tuşuna gitmiyordu ne söylicekti ki ayrılmışlar kendilerine yeni bir hayat çizmişlerdi ayrıca ortak kararlarıydı
Serkan: nasılsın desem yok olmaz ne alaka yani İtalya da mısın desem bu ne kadar saçma bir soru oraya gittiyse İngiltere de olacak hali yok ya yerleştin mi desem sabah gitmişti kaç saat oldu ben bile yerleştim o da yerleşmiştir bu da saçma olur ne konuşucam o zaman arayıp sesini özledim desem saçmalıyosun serkan ayrılalım dedin şimdi de sesini özlüyorsun napıcam ben ya of of
Serkan da işlerini bitirmiş ve uykuya dalmıştı sabah kalktı ve aramaya karar verdi artık dayanacak gücü kalmamıştı
Serkan:ne demek aradığınız numara kullanılamıyor numarasını mı değiştirmiş asıl şimdi napıcam bir daha nasıl iletişime geçiçem deliricem ya hepsi benim dengesiz tavırlarım yüzünden oldu neden değişemiyorum ben neden
Eda da uyanmış bebeği ve kendi için harika bir kahvaltı hazırlamıştı
Eda:acıktık de mi annecim hadi o zaman yemeğe koyulayım ben sen de daha fazla bekleme
Eda dün halasına ve meloya her şeyi anlatmış numarasını değiştireceğini söylemişti tabi hamile olduğunu da aslında mutlu olmuşlardı ama bir yandan da üzülmüşlerdi orada tek başlarına halası ısrar etmiş ama eda kabul etmemişti yanlarına gelmesini ara da ziyarete geleceklerdi o kadar eda için bugün okulun ilk günüydü o da yeni hayatına bugün tam anlamıyla başlayacaktı bebeği için mutlu olmaya çalışıyordu serkan ise dün yorgun olduğu için gidemediği doktoruna bugün gitmiş değişmek ve düzelmek için ilk adımı atmıştı abisi öldüğünden beri psikolojisi zaten yerinde değildi hastalık süreci falan derken iyice altüst olmuştu o da böyle olsun istemezdi ikiside yalnızlığa ve ayrılığa alışmaya yeni hayatlarına ayak uydurmaya çalışıyorlardı
5 yıl sonra...
Evet diğer bölümde zaman atlaması başlıyor artık flashbacklerle geri dönüş sağlıcam umarım bölümü beğenmişsinizdir yorumlarınızı bekliyorum<3
