එක්වරම තම නෙත් ඉදිරියට යොමු කළ ලන් වන්ග්ජි “අයියණ්ඩි!” යි පැවසුවේ වූෂියෑන් සැනසුම් සහගත සුසුමක් හෙලීමට ඉඩහසර ලබා දෙමිනි.
සිව්දෙනාම තම ආචාරය ලන් ශිචෙන් පුද කළහ. ඔවුන් වෙත සිනහවක් තිලිණ කළ ලන් ශිචෙන් වන්ග්ෂියෑන් දෙපළ දෙසට හැරී, “වන්ග්ජි, වෙයි තරුණ මහත්මයා, යුන්මෙන්ග්වල ඉඳලා පණිවුඩකරුවෙක් ඇවිල්ලා තියෙනවා. චිරන් මාමණ්ඩිය ඔබ දෙන්නා එනකන් යෂිය* තුළ බලා ගෙන ඉන්නවා.” පැවසුවේ ය. ‘යුන්මෙන්ග්’ යි ඇසුනු විට වුෂියෑන්ගේ නෙත් දීප්තිමත් වූ අතර එය දුටු වන්ග්ජි සිහින් සිනාවක් පළ කළේ ය. තම මලයණ්ඩියගේ දුර්ලභ ගණයේ සිනහවකින් තම නෙත් පුරවාගත් ලන් ශිචෙන් ද සිනහවක් මුවට නගා ගත්තේ ය.
“ලන් චන්, මං යනවා. ඔයත් එන්න.” යි කියූ වූෂියෑන් වලා අසපුව වෙතට දිව ගියේ ය. ඔහු කුඩා දරුවකු මෙන් ප්රීතියෙන් දිව යන අන්දම බලා සිටි තිදෙනෙකුගේ මුහුණු විවිධාකාරයේ සිනහවන්ගෙන් ද එක් අයෙකුගේ මුහුණ විමතියෙන් ද පිරී තිබුණි.
“ජ්යෙෂ්ඨ වෙයිගේ කකුල දැන් හොඳ වෙලා ද ?” ශිෂුයි සිහින් හඬින් විමසුවේ ය. එය ඇසුණු ලන් වන්ග්ජි ඉක්මනින් තම සොහොයුරාට ආචාර කොට වූෂියෑන් දිව ගිය දෙසට සෙමෙන් හා ඉක්මන් ගමනින් යුතුව ඇවිද ගියේ ය. ශිෂුයි දෙසට හැරුණු ලන් ශිචෙන්, “වෙයි තරුණ මහත්මයාගේ කකුලට මක් වෙලා ද?” විමසුවේ ප්රශ්න සහගත බැල්මක් දෙනෙතෙහි රඳවා ගනිමිනි. “ජ්යෙෂ්ඨ වෙයි පැවසුවා, ඔහු උදේ කෑ ගැහුවේ, කකුල පෙරළුණු නිසා බව.” ශිචෙන්ගේ පැනයට පිළිතුරු ජින්ග්යි වෙතින් හිමි වුණි.
ඊට ප්රතිචාරයක් ලෙස “ආහ්.” යි පැවසූ ලන් ශිචෙන් ද වලා අසපුව දෙසට ඇවිද ගියේ ය. ශිෂුයිගේ සවන දෙසට නැමුණු ජින්ග්යි මහ හඬින් “මං කිව්වනේ!” යි පැවසුවේ ය. ශිෂුයි තම මිතුරාගේ උරහිසට පහරක් එල්ල කර නැවත සාවුන් සුරතල් කිරීමට සිය අවධානය යොමු කළේ ය.
යශිය තුළට පිවිසීමට පෙර ලන් වන්ග්ජි තම වස්ත්රයේ වූ දුහුවිලි ගසා ගත්තේ ලන් ශිචෙන්ගේ උපකාරයෙනි. ඔවුන් දෙදෙනා කුටියට පිවිසුණු විට වෙයි වූෂියෑන් චිරන් මාමණ්ඩිය ඉදිරියේ හිඳ ගෙන සිටියේ ය. ඔවුන් දෙදෙනා දුටු වූෂියෑන්, “ලන් චන් ඉක්මනට එන්නකෝ, ශිචෙන් අයියණ්ඩි ඉක්මනින් පැමිණෙන්නකෝ.” යි පැවසුවේ නොඉවසිල්ලෙනි. දෙදෙනා මාමණ්ඩියට ආචාර කොට ඔහු දෙපසින් හිඳ ගත් පසු යුන්මෙන්ග්වල සිට පැමිණ සිට පණිඩිඩකරුවා විසින් ලන් චිරන්ට තම වස්ත්රයේ අත තුළ රඳවා ගෙන සිටි හසුනක් ලබා දුන්නේ ය.
YOU ARE READING
වලා සියපත් ( නිමාවී ඇත.)
Fanfictionවලා අසපුවෙහි නිහඬ බව බිඳිමින් ඇසුණේ මහ හඬින් කළ කෑ ගැසීමකි. "ලන් ඡාන්................." "................... අපි ඒ දෙන්නා ඒ පැත්තට ගිහින් හිටපු හාවෙක්ව අරන් එන්න ගිය වෙලේ මාව බිම තිබුණු අත්තක පැටලිලා වැටෙන්න ගිය වෙලේ ඒක වුනේ." මෙය Mo Dao Zu Shi නවකත...