⩩ 1

398 27 5
                                    

Dışarıya kıyasla daha sıcak olmasını umduğu apartmana girdiğinde derin bir nefes vermişti. Dışarının soğuğu nefes almayı bile acılı bir hale getiriyordu, üstüne birde elinde ağırlık yapan poşetler vardı. Şimdiden 6. kata kadar çıkmak gözünde büyümeye başlamıştı. Bu eski binanın bu uzunluğu bu hâli ile nasıl taşıdığını hep merak etmişti. Adımlarını koridor gibi uzun olan apartmanda atarken hiç düşünmeden merdivene ilerledi. İstemeye istemeye iç çekerken arkadan gelen ses ile başını o tarafa çevirdi.

"Hey senin için tuttum... sencede elindekiler fazla ağır değilmi?"

Genç oğlan başını arkaya çevirdiğinde esmer oğlan ile karşılaştı. Bu apartmana yeni taşınmış olmalıydı, çünkü yüzü hiç tanıdık değildi. Yine de her halinden zararlı biri olmadığı açıktı.
Sertçe yutkundu. Bunu yapamayacağını biliyordu. Yeni gördüğü birine de bu durumu açıklamak fazlasıyla garip olurdu gerçi. İnsanları pek geri çevirebilen biri olamamıştı zaten hep. Ayakları çoktan hareket haline geçmesi de bunun kanıtı idi. Fakat kendi kendini avuttu. Bu ona bütün olanları aşması için sunulmuş bir fırsattı. Kimseden kolay kolay yardım isteyebilen biri değildi. Sanmayın ki gururundan. Sadece onlara zahmet vermek istemiyordu. Şimdiden gerildiğini hissederken aynı sesi tekrar duydu.

"Ben Eren."

Zorlanıyordu fakat bunu aşması gerektiğini de biliyordu.
Kelimeleri zorla boğazından çıkardı.

"Bende Armin, memnun oldum. Buraya yeni taşındın galiba?"

:'-(

Aklımda uzun süreden beri olan bu hikayeye başladım sonunda :-)
Neyse çok uzun olamıyacak galiba yani 10 bölümü geçmez bile umarım keyif alırsınız ♡

21 Kasım 2021

🖇️ 𝘤𝘭𝘰𝘴𝘵𝘳𝘰𝘧𝘰𝘣𝘪𝘢/ ִֶָ  ꒷꒦Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin