ကျွန်တော်မှာ...အရမ်းချစ်ရလောက်အောင်
ချစ်ခဲ့တဲ့တိတ်တခိုးချစ်ရတဲ့ကောင်းလေးရှိတယ်
ဟုတ်ပါတယ်သူကညို့ငင်တဲ့
သူ့ကိုကျွန်တော်ဖွင့်ပြောမယ်လုပ်တိုင်း
လိင်တူတွေကိုစိတ်မဝင်စားဘူးလို့ပဲအမြဲပြောတယ်
ဒါပေမဲ့ အခုတော့သူက ကျွန်တော်စီကို
လက်ထက်မဲ့ဖိတ်စာလှလှလေးကျွန်တော်ရှေ့ကိုရောက်ရှိ
လာခဲ့ပြီ...ကျွန်တော်ဘယ်လောက်ခံစားရမလဲ
ပြောမပြတတ်အောင်ခံစားရတာပေါ့ဗျာ
သူ့စေ့စပ်ပွဲကိုသွားဖိုကျွန်တော်ခံနိုင်ရည်ရှိအောင်
ကြိုးစားရမယ်...အခုတော့တရောက်ထဲ
အမှောင်ကမ္ဘာထဲတယောက်ထဲငိုရတော့မယ်..." မမ...ကျွန်တော်ကို
တကယ်မချစ်ခဲ့နဲ့ပဲဘာလို့လက်ထက်ပွဲကိုလက်ခံခဲ့တာလည်း""ဒို့...အမှန်တိုင်းပဲပြောမယ်
ဒို့ကမိန်းကလေးတွေပဲစိတ်ဝင်စားတာ
မိန်းကလေးတွေပဲကိုက်တာ...""အဲ့တာဆိုဘာလို့လက်ထက်ပွဲ
ကိုလက်ခံခဲ့ရတာလည်း""အဲ့တာကမာမီနဲ့ဒယ်ဒီကြောင့်
အခုလည်းစေ့စပ်ပွဲကလည်း
လက်ထက်ပွဲမှမဟုတ်ပါဘူးလေ""ကောင်းပါတယ်"
"ဒါနဲ့ ...
နောက်နေ့ကြ ဒို့ချစ်သူ
ဂျူနီယာ
နဲ့မိတ်ဆက်ပေးမယ် ...""အင်း...အဲ့ဆိုကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်"
"ကောင်းပြီ... ဒါဆိုကားကိုသေချာမောင်းပြန်နော်"
နောက်တနေ့မနက်ရောက်သော်....
"ကလင်...ကလင်...ကလင်..."
ဘယ်သူ့ဖုန်းလဲကည့်မိတာ...
တစ်ယောက်သောသူရဲ့ဖုန်းဖြစ်နေတာပဲ"ဟလို...ညို့ငင်ဘာကိစ္စလည်း"
"ချစ်သော...မင်းစေ့စပ်ပွဲကိုလာမှာလား"
"အင်းလာမှာလေ...ဘာဖြစ်လို့လည်း"
"အာဘာမှမဟုတ်ပါဘူး...မင်းခရီးလွန်နေမှာစိုးလို့ပါ"
"မဟုတ်တာ...ငါကလာရမှပေါ့..."
မင်းမို့မေးရက်တယ်ညို့ငင်ရာ...
ငါ့ရင်ဘက်ထဲဝင်လာကြည့်ပါအုန်း"အေးအေး...အဲ့ဆိုဒါပဲနော်..."
"အင်း..."
နောက်တနေ့မနက်ခင်းဝယ်