Chapter 4

508 29 0
                                    

( Unicode )

🔞

ဘာ ...ပြန်ထိုင် ...

ဘာလဲကွာ ...မြန်မြန်ပြော ...

မင်းမနက် ...အိပ်ရာထတော့ ...
ငါ့ကို ... ဘာပြောလဲ ...

ဘာမှပြောမိဘာဘူး . . .

ဘာ ... မင်းငါ့ကို ...
မိန်းမ ... လို့ခေါ်လိုက်တာလေ ...

ဟီး ... ...

ကဲပါထားပါတော့ ...မင်း ..သူငယ်ချင်းတွေဆီ ... မသွားနဲ့တော့ ...

ဘာပြုလို့လဲ ...

မင်း ... မိဘတွေနဲ့
ငါ့မိဘတွေ ... အရေးကြီးလို့စင်ကာပူ ... ကနေအမြန်ပြန်ပြီးလက်ထက်ပေးမလို့တဲ့ ...

ဒါနဲ့ ...
စင်ကာပူက ...
မိန်းကလေးတွေကော ...
ပါဘူးလား ...

အဲ့တာတော့ ...
ငါမသိဘူး ...

ကဲ ...
ရေသွားချိုးတော့ ...
ငါတို့ ... လေဆိပ် ...
သွား ... ကြိုရအောင်

အေးပါ ...
မိန်းမ ကလည်း ...

ဘာ ...

အဲ့ချိန်မှာ ... ညို့ငင်က တော့
ရေချိုးခန်းထဲရောက်သွားပြီဖြစ်သည် ...။

နောက်မှာစွေ့စွေ့ခုန်ကြံခဲ့တာတော့
ချစ်သော ... ပဲဖြစ်သည်

ငါပြီးပြီ ...
သွားမယ် ...
အွန့် ...

မှတ်ပြီလား ...

မင်း ...
ဘာလုပ်လိုက် တာလဲ ..

ခေါင်းကို ...
စာအုပ်နဲ့ ... ရိုက်လိုက်တာ

( အမလေး ...
Uke ရေ Smes
တော်တော်နာသွားအုန်းမယ် )

ရတယ် ...
လာထား ...

ခြေထောက်ကို ...
တလုမ်းခြင်း ...
တလုမ်း ...
တိုးလာပြီး ...
နရဲးံနဲ့ကပ်တော့ ...

ဘာလုပ်တာလဲ ...
ငါ့ကိုလွတ် ...

မင်းကို ...
ပြန်ချေမလို့ ...

ဗြွတ် ... ( အနမ်း )

နာဗူး ...
ရော့ဟာ ...

အား ...
ငါပန်းသေရင် ...
မင်း .. ငါ့ကိုတာဝန်ယူရမယ် ...

ရှက်သောစိတ်ဖြင့်
လုပ်ပြီးကာမှ ချစ်သော ...
မှားမန်းသိကာ ...

ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ ...

အောင့်တာပေါ့ဟ ...
ငါ့ပန်းသေသွားပြီလားမသိဘူး ...

"ချစ်သောသူ၏ညို့ငင်အား"  [ Complete ]Where stories live. Discover now