Chapter 17

300 11 0
                                    

ဒယ်ဒယ် ...
ဘာလုပ်နေတာလည်း ...

သားနဲ့သားပါးပါးစားဖို့ ... မုန့်လုပ်နေတာ ...

ဟုတ်ကဲ့ ... ဒယ်ဒယ် ...

ညို့ငင် ... မက်းဘာလုပ်နေတာလည်း ....

ငါလား ... ဒီမှာမက်းတို့စားဖို့ ပီဇာလုပ်နေတာ ...

" ပီဇာဆိုတဲ့ ... အသွကြားတာနဲ့ခေါင်းကို ... ရှေ့ကြည့်ပြီး ... မျက်လုံးအဝိုက်းသားကြည့်နေရတော့သည် "

ပြီးခါနီးပြီလား

အင်း ... ပြီးတော့မယ် ... ခဏနေစားလို့ရပြီး ... သားသားနဲ့စားပွဲပေါ်မှာစောင့်နေ ...

အေးအေး ...

" ကျွန်တော်လည်း ချစ်သောနဲ့သားလေးကို ... ထမင်းစားပွဲထိုင်ခိုင်းပြီးခဏကြာတော့ ပီဇာကျက်တော့စားရန်သွားချပေးလိုက်သည် "

ရော့သားသားကတစ်ပန်ကန် ...
ရော့ဒါက ... ချစ်သောဟာ
ဒါကကိုယ့်ဟာ ...

ဒယ်ဒယ်မတရားဘူး ... တားတားကြသေးသေးလေးရယ်

မဟုတ်ပါဘူး ... သားရယ် ...
သားသား ဗိုက်နာမှာဆိုးလို့ ...

ဟုတ်ကဲ့ ...

" ချစ်သောမှာတော့ ပီဇာကို ခေါင်းမပေါ်ပဲ ... စားနေတော့တယ် ... သူ့ ဥစ္စာကုန်ခ်နီးမှာတော့ .... "

ညို့ငင် မင်း ... စားမှာ လားမင်းပီဇာကို

ချစ်သော ... မင်းစားချင်လို့လား ...

အေးငါစားချင်လို့ ...

ရော့ ... ပြီးရင်တော့အစာကျေဆေးသောက် ...

အေးအေး ...

သားသားစားလေ ...

ဟုတ်ကဲ့ ...

" ကျွန်တော်လည်း ၂ ပွဲစလုံးကုန်မှထမင်းစားခန်းထဲထလာတော့တယ် ... ညို့ငင်ကတော့ သားသားကိုသွားသိပ်လေရဲ့ "

ညို့ငင် ... ကလေးအိပ်သွားပြီလား ...

အေးအိပ်သွားပြီ ... ငါမင်းကိုယ်တခုပြောစရာရှိတယ်

ပြောလေ ... ဟိုပေါ်မှာထိုင် ... ခဏလောက်

ပြောဘာလုပ်မှာလည်း ...

ကိုယ်တို့ပြန်လက်ထက်ရအောင် ... နော်

ဟို .. လက်မထက်ချင်ပါဘူး ... ကလေးဖြစ်ဒီအသက်အရွယ်ရောက်နေပြီ ...

"ချစ်သောသူ၏ညို့ငင်အား"  [ Complete ]Where stories live. Discover now