"ချစ်သောသူ၏ညို့ငင်အား" [ Complete ]

Chapter 7 . 1

ကျွန်တော်လည်း ... မျက်လုံးနှစ်လုံးပွင့်တာနဲ့ ... ကျွန်တော်ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့လူရဲ့ကျောပြင်လေးကိုငေးကြည့်လိုက်တယ် ... ပြီးတော့ ကျွန်တော်သတိရလိုက်တာက ...

အား ... ကျစ် ...

မင်းနိုးပြီလား ...

အင်းနိုးပြီ ....

ညတုန်းက ကိစ္စ တောင်းပန်ပါတယ် ...

ရတယ် ... မင်းဆေးမိလာလို့ ... ဖြစ်တာကို

အေးအေး ... ကျေးဇူး ...

ရပါတယ် ...

ကဲကဲ ... လေယာဉ် ချိန်မမှီ ပဲနဲ့နေနေအုန်းမယ် ...

အေးအေး ...

[ ကျွန်တော်တို့လည်းလေယာဥ်နဲ့ မြန်မာပြည်သို့ ]

* မြန်မာ ... မြန်မာဆိုတာဟာ

တိုင်းတပါးသားတွေ ... နှစ်သက်တဲ့

နေရာပါ ... မြန်မှာမာသမိုင်းအများ ...

အပြားရှိတယ် ... အဲ့တာဟာ .... ဒို့ရဲမြန်မာ ....

ဘုရား ... စေတီ ပေါတာလည်း ... ဒို့ရဲ့မြန်မာ ... ပါ *

ညို့ ... ဘာတွေတွေးနေတာလည်း ....

ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ....

ဪ ... အင်းပါ ....

* ခဏလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်တို့တွေ လေယာဉ်ကွင်းကိုရောက်ခဲ့တယ် *

သား ... ဒီမှာအဖေတို့ ....

ဟုတ်ကဲ့ .... ဖေဖေ ...

ဟိုမှာပျော်ခဲ့ရလား ... သား ...

ဟုတ်ကဲ့ .. . ပျော်ခဲ့ပါတယ်ဖေဖေ

အေးအေး ... သား

အဲ့ဆိုသားတို့ကို အိမ်သာမောင်းပို့ပေးဖေဖေ ...

အေးအေး .... သား

* ကျွန်တော်တို့ကားလေးတဖြေးဖြေးနဲ့ ... အိမ်ကိုရောက်လာခဲ့တော့တယ် *

ညို့ငင် ... ဆင်းတော့

အေးအေး ...

[ Note - မုန်တိုင်းတိုက်ပြီနော် ]

ကလင် ... ကလင် .... ကလင်

* ဧည့်ခန်းထဲက ဖုန်းလေးမှာအဆက်မဖြတ်လာနေတော့တယ် *

ဟလို ...

ဒါ ညို့ငင်ပြောနေတာပါလား ...

ဟုတ်ကဲ့ ... ကျွန်တော် ညို့ငင်ဖုန်းပြောနေတာပါ ...