การเข้าเรียนวันแรก ไม่ตื่นเต้นเท่ากับการที่ฉัน
ได้เจอ ' คาล ' หรอกนะ
ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองเลย
จริงๆ
นายกอดฉัน นายจับมือฉัน .....
.......นายคิดกับฉันแบบนั้นจริงๆใช่ไหม?
(^3^)
ฉันเดินไปมาอย่างกระวนกระวายรอบห้อง
ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วนะ
แพมม่าเพร่งมองฉันที่เดินไปมาเหมือนคนเสียสติ แล้วหัวเราะร่า
" แกเป็นเอามากนะ แอลวี่ เดินไปมา ฉันเวียนหัวแทน เฮ้อออ! "
ฉันหยุดเดินแล้วปรี่เข้ามานั่งข้างแพมม่า
" แพมม่า..."
" หือ? มีอะไรแอลวี่ ? 2-3 วันมานี่แกดูจิตหลุดมากนะ "
" ฉันถามอะไรหน่อยสิ "
" อ่าๆ ว่ามา..."
ฉันยิ้มมม
" แกคิดว่า..คาลเขาคิดยังไงกับฉัน?
คือ..พูดไม่ถูกเลยแก "
" ในความคิดฉันนะ เขาคงชอบแกแหล่ะ
เจอกันแว๊บเดียว ปิ๊งซะขนาดนั้น ชัวน์
100% ฉันเอาหัวเป็นประกัน "
ฉันพยักหน้าเป็นการตอบ อืม...คงงั้นล่ะมั้ง
แต่เขาอาจจะคิดกับเราแค่ในฐานะเพื่อนก็ได้นี่นา ใครจะไปรู้ เพราะการกอด มันเป็นวัฒนธรรมของฝรั่งอยู่แล้ว
ฉันถอนหายใจเสียงดัง แพมม่าหัวเราะ
ก๊อกๆๆๆ ก๊อกๆๆๆ ก๊อกๆๆๆ!
ฉันกับแพมม่ามองหน้ากันอย่างเลิ่กลั่ก
ใคร? บังอาจมาเคาะประตู นี่ฉันไม่มีญาติแถวนี้
หรือเพื่อนใหม่อะไรเลยนะ
" แอลวี่...แกไปเปิดสิ ฉันกลัว~~ "
หืมมมม ไม่ค่อยจะรักเพื่อนเลยนะ หึ่มมม
" เห้ยยย ได้ไงอะแก ไปด้วยกันสิฉันกลัวเหมือนกันนะยะ "
ฉันลากแพมม่า มาที่ประตูทันที
เสียงเคาะประตู ยังคงดังเป็นจังหวะเช่นเดิม
ฉันกับแพมม่าเก้ๆกังๆ ว่าจะเปิดประตูดีไหมนะ
แต่สุดท้ายก็เปิดประตูออกไปด้วยใจสั่นระทึก!
แอ๊ดดดดดดด ครึ่มม!!!!!
YOU ARE READING
Love Revolution
Fanfictionถึงแม้ 'แอลวี่' จะไม่ใช่ติ่ง5sos เต็มตัว เหมือนกับเพื่อนคนอื่นๆสักเท่าไหร่ แต่การเข้ามาอยู่ในอเมริกากับเพื่อนสาว แล้วยังบังเอิญมาเจอ4หนุ่มตัวจริงในงานคอนเสิร์ต เล่นทำเอาเธอ อึ้งและทึ่ง แถมยังได้มาเป็นแฟนกับมือเบสสุดเฟี้ยว อย่าง 'คาลัม' เพียงแค่ในระ...
