Geri Dönüş (Ozo Ve Erika)

23

"senin ananı @%#₺_&@#&₺ şerrrrrefffsiz herif. Bekle sen bekle!"

Ryuji duyduğu küfürlerle okuduğu kitaptan kafasını kaldırdı. Merakla odasından çıktı ve sesleri takip etti.

Kotadan şüpheleniyordu. Çünkü genelde çabuk sinirlenen ve agresif olan oydu.
Ozo ise genelde işine gelmeyenleri iplemezdi.

Şüphelerinde yanılan Ryuji, kotayla bakıştı ve adımlarını hızlandırıp ozonun odasına daldılar.

" ozo sorun ne? Sesin sinirli geliyordu."

Ozo sinirle dizini sallıyordu ve öfkeyle yere bakıyordu.

Derin bir nefes alıp kardeşlerini baktı ozo.
Az da olsa sakinleşmişti.

Telefonunu eline aldı ve ekrana bişeyler yapıp kardeşlerine çevirdi.

Kota ve Ryuji gözlerini şaşkınlıkla büyüttü.

Ekranda, kotanın tutkuyla oynadığı video oyunu oynadığı bir fotoğraf vardı.
Evin dışından çekilen fotoğraf daha birkaç gün öncesine aitti.

"ürperdim lan, noluyo!"

"bilmiyorum. Erika'nın evinin de fotoğrafını göndermiş p**t"

Ryuji

"hemen polise gidelim"

" Ryuji adam her seferinde farklı numaralardan ulaşıyor bana ve bize."

"o zaman biz çözmeye çalışalım."

Ryuji kardeşinin elinden telefonu aldı ve hızlıca son aramalardan tekrar aradı.

"mayyak mısın lan" kota'nın sesi korkuyla çıkmıştı.

"ne istediğini öğrenelim"

********

Ozo bulduğu tüm kesici aletleri yanına almıştı. Cebine aldığı meyve bıçağını da sıkı sıkı kavramıştı. Çünkü neyle ve ya kiminle karşılaşacağını bilmiyordu.

Ryuji de güvendiği tüm herkesi arayarak haber vermişti.

Kota ise karnını ve kollarını kalın dergilerle sarmıştı.

Ryuji kardeşlerinin bu absürt hazırlığını görünce gözlerini devirdi.

"zombi avlamaya gitmiyoruz sizi salaklar."

"bunu koca bi ordu ayarlayan zeki (!) kardeşim diyor."

"bu sizin güvenliğiniz için."

Uzatmak istemeyen kota ve ozo omuz silkti ve dışarıya çıkmaya hazırlandılar.

Havalı bir şekilde evden çıkan üçüzlerin havasını arkadan gelen ses söndürdü.

"GEÇ KALMAYINN"

******

Ozonun içinde fırtınalar kopuyordu. Neyle karşılaşacaklarını bilmiyorlardı.
Kardeşlerinin  kendi öfkesinden ötürü zarar görmesini asla istemezdi.

Kardeşlerine baktı.
Kota herzamanki gibiydi. Ryuji de aynı şekilde.

"Biz bu kadar rahatsak neden bu kadar insanı çağırdık ?"

Ozo kardeşlerine yakınırken arkasındaki insanları göstersi.
Ryuji kafasını sabır diler gibi salladı.
 
"Bu insanlar kıçını kurtarcak "

"Neyden kurtarcak?"

"Neyle karşılaşacağımızı bilmiyoruz"

Ozo sabır diledi ve sokak lambalarının aydınlattığı parka ilerledi.

Banklardan birine oturdu ve sessizce bekledi.

Ayak sesleri kulaklarına gelmeye başladığında yavaşça kalktı ve sese döndü.

Ozo'nun gözleri  şokla açılırken karşısındaki çocuk elindeki bıçağı ozoya doğrulttu

####

Evet evet bana baya baya kızmış olmalısınız ve ve ve haklısınızda.

Ama artık geri döndümmm
Ve yazmaya devam edeceğim

Şunu bilin sizi bırakmam

Ama yaşadığım şeyler biraz zorlayıcıydı

Ama atlattık çok şükür
Neyse ...

Lütfen lütfen herkese haber verin de şöööyle bi oy yorum patlaması yapalımmm