Bebeğimiz | Ageplay (Askıda)

-1-

Eveeeet ilk bölüme hoş geldiniz pohlu bebelerim. Bu arada babacıklarımızın adları Ege ve Pamir Özdemir bebeğimizin adı da Uras.
****

Uras

Okulumun bitmesine yaklaşık bir buçuk ay kalmıştı. Gastronomi okuyorum ve bu senem bir restoranda staj yapmakla geçmişti. Bugün ise yaptığımız yemekleri müşterilere sunup onların fikirleriyle staj dosyamızı dolduracağız.

İki saattir mükemmel olması için uğraştığım tavuk soteyi dikkatli bir şekilde müşteriye götürdüm ve beklemeye başladım o ise çatık kaşlarıyla bana bakıyordu. "Neyi bekliyorsun" diye sordu tabii konuşmasını beklemeyen ben telaşlandım ve saçmalaya başladım "şeyinizle şeyimi doldurucağım ve şey-" alakasız ve saçma cümleni kesti ve "neyimle nereyi dolduracaksın" dedi bende gerginliğimden kurtulma için derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım "ben staj yapıyorumda sizin fikrinizle staj dosyamı dolduracağım". Anladım tarzında başını salladı ve "birisi beni izlerken yemek yemeyi sevmem o yüzden gitsen ve ben yemeğimi yedikten sonra fikrimi belirtsem" diye soruyla karışık bir emir cümlesi söyledi.

Onaylar bir biçimde başımı salladım ve afiyet olsun dedikten sonra masadan uzaklaştım.

Şu an mutfağın kapısından gizli(!) bir şekilde yaptığım yemeği yiyen yakışıklı adama bakıyordum. Arada göz göze geliyorduk ve o her seferinde ufak bir şekilde gülüp başını onaylamazca sallıyordu.

Şu an tek derdim okulumu bitirmekti ve okul bittikten sonra çalışmaya başlamalıydım ama nedense içimde o aşçılık yapma isteği yoktu. Yani kısacası hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum.

Tabii bunu babama söylersem kıyamet kopar. Babam avukat ve kendi hukuk bürosu var benimde onun izinden gidip avukat olmamı ve büroda çalışmamı istiyordu ama ben asla avukat olmak istememiştim bu yüzden tercihlerime Ankarada olanlar dışında olan bütün Gastronomi bölümlerini yazmıştım ve şu an burda İstanbuldayım ve son sınıftayım.

Babamla asla aramızda bir baba oğul ilişkisi olmamıştı. Babam ciddi bir adamdı fazla ciddi yumuşak olduğu tek şey yada tek kişi annemdi ona öyle bir sevgiyle bağlıydı ki hayret ediyorum annemi bu kadar severken onun, onların bir parçası olan beni nasıl sevmez diye.

Annem ise ev hanımıydı ve asla babama itiraz etmezdi hep onun arkasında dururdu İstanbula geleli yaklaşık dört yıl oluyor ve bizim telefon konuşmalarımız iki elin parmağını geçmez. Görüşme demiyorum sadece telefon konuşması. İlk başlarda üzülsemde artık takmıyorum bu durumu.

Yakışıklı müşterime baktığımda yemeğini neredeyse bitirmişti bu yüzden yavaş adımlarla yanına gitmeye başladım.

Pamir Özdemir

"Yemeği beğendiniz mi efendim" başımı yan taraftan gelen sesin sahibine çevirdim.Bu o tatlı aşçı çocuktu.  Başımı onaylar bir şekilde salladım ve "ellerine sağlık" dedim bunun üzerine bana büyük bir gülümseme bahşetti. "Pardon şu dosyaya imza atabilir misiniz" anlamaz bir şekilde ona baktığımda hemen cümlesine devam etti "staj dosyamı tamamlayabilmem için lazım" dedi. İmzayı attıktan sonra ona baktım ve "adın ne senin" diye sordum "Uras" dedi tatlı sesiyle. Kendi kendime Uras diye tekrar ettim ve "güzel isimmiş" dedim. Yanakları kızarırken hızlıca teşekkür etti ve kaçarcasına gitti.

Hesabı ödedikten sonra dışarıya çıktım ve valeden arabamı aldım. Arabaya biner binmez hemen eşim Ege'yi aradım. "Alo hayatım" dedi "buldum" dedim "kimi buldun sevgilim" diye sordu "bebeğimizi" derin bir nefes aldıktan sonra devam ettim "bebeğimiz olabilecek kişiyi buldum bir tanem".

*****
İveeet ilk bölümün sonu. Umarım beğenmişsinizdir pohlu bebelerim 💩🤎
sevgilerle @pohlupakize