SLOTH | SDS Present ✔️ (TO BE EDITED)

Chapter 4

JAGO

I looked at Tasia from my room. Napa-daan lang ako sa bintana at nakita kong nag-wawalis sya sa labas kaya hindi ko mapigilan ang sarili ko na panuorin sya. Tumigil sya sa pag-wawalis nang may lumapit sa kanya. Bigla akong lumapit sa bintana nang ma-kilala ang lalaking kausap nya.

Inabot ni Benjie ang isang box na mukhang cake ang laman pero tinignan lang ito ni Tasia dahilan para mapa-ngisi ako. Kung 'yung Jollibee nga na bigay ko ay hindi nya tinanggap, 'yung bigay pa kaya ni Benjie?

Ilang araw na rin ang nakaka-lipas nang mag-bbq party kami dito sa bahay. Mula rin noon ay kinulit na ako ni Benjie na sabihin sa kanya ang pangalan ni Tasia pero hindi ko ito binigay. Wala naman kasi akong karapatan na ipamigay ang pangalan ng ibang tao.

Tasia didn't accept the cake and turn her back to Benjie but he blocked her way. Tasia looked up at him and I can't help but to be amused by her. She's never scared to anyone. She can look at you in the eyes and make you shiver in fear instead. Hindi ko mapigilan ang sarili kong maging interesado sa kanya. Malinaw naman na ayaw nya sa akin pero hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit kinukulit ko pa rin sya.

Inabot ulit sa kanyan ni Benjie ang cake pero umiling lang si Tasia at linagpasan sya. Sumunod naman sa kanya si Benjie kaya mabilis akong lumabas ng kwarto ko. Nasa kaligtnaan ako ng pag-baba sa hagdan nang tumigil ako.

"Bakit ako bababa? Bakit ko sila pupuntahan?" Tanong ko sa sarili bago umakyat ulit.

Umiling ako at nag-kamot ng ulo habang pabalik sa kwarto ko. Ako na mismo ang nag-sabi kay Tasia na iiwasan ko sya kaya hindi ko sya dapat kausapin. We don't have any business to each other so we have nothing to talk about. Hindi ko kailangang ipag-siksikan ang sarili ko sa taong ayaw ako. I am still offended when he called me an attention-seeker when clearly, I am not. Not even a bit.

I passed by a window in the hallway and I couldn't stop myself from peeking. Wala ng tao sa bakuran kaya mabilis akong lumipat ng bintana pero hindi ko makita sina Tasia at Benjie. Kumunot ang noo ko at naisipang bumaba ulit pero pinigilan ko ang sarili ko. I shouldn't care if Benjie follows Tasia all day long. It's his life anyway.

Bumalik na ako sa kwarto ko at kinuha ang cellphone ko. Tinawagan ko si Marie at inimbita syang pumunta dito. Mabilis naman syang um-oo. Dahil sa pag-takas ko noong isang araw ay mas mahigpit ang security sa bahay. Hindi ako hinahayaan ni Lola na umalis pero pumayag naman syang ang mga bisita ko na lang ang pupunta dito. Mababaliw ako kung ikukulong lang nila ako dito.

Hindi nag-tagal ay tinawagan ako ni Marie at sinabihan na nasa sala na sya kaya bumaba na ako. Niyakap nya ako at hinalikan sa pisngi pero ang mga mata ko ay wala sa kanya.

"Is your Lola here?" Marie smirked at me before biting her lower lip. Bahagya akong nagulat at hindi agad naka-sagot.

I am not in the mood and I don't even know why I called Marie. To hide my confusion, I smiled at her before nodding.

"Let's eat?" Bumalik ang ngiti nya bago inangkla ang braso sa akin.

Pumunta kami sa main dining at pina-upo ko muna sya bago ako pumunta sa kusina. Naabutan ko doon si Manang Biang at Ate Lory na nag-uusap. I looked past them but I saw no one so I sighed frustratingly that caught their attention.

"Ay, Sir Jago. Nandyan ka pala." Tumayo nang maayos si Ate Lory.

"May gusto ka bang kainin, Sir?" Tanong naman ni Manang Biang.

"May bisita ako. Paki-dalhan kami ng miryenda." Maliit akong ngumiti bago tumalikod.

"May bisita ka ulit, Sir?" Napa-tingin ulit ako sa kanila dahil sa sinabi ni Ate Lory.