Gamble

Accident Meeting

CHAPTER 1: Accident Meeting

Life is a game...........

There'll be lost there'll be victory. There'll be darkness there'll be light. There'll be anger there'll be pleasure. There'll be anguish and there'll be gladness. Being alive is a gamble. Even if you want to be dead, even if you want to escape, even if you want to hide, it will haunt you and find you.

I've already lived for 21 years and still confused of what I live for. I loved to travel from places to places but there are still places I never reached. I had dreamed of so many fantasies basing from the movies I've watched, seeking of my own story in this real world. My journey I had thought, it's not the real one, being controlled and only focused of things that I must do to return gratitude and give improvement to the life of the people who raised me of what and where I am now. Sometimes I want to be with the people I cherished - called friend for I have known from childhood until we're adults. Sometimes I want to be with my pets that fade the sorrow I sometimes feel. But most of the time I want to be alone, don't want to see anyone....don't want to talk to anyone...

You hold your breath wish to be asleep forever but it will never stop to say "tick-tack, tick-tack". You joined others because you really want to and you joined others just to be doing something new. Your daily routine has nothing new and you're bored about it. In my 21 years of existence here on Earth I've already set my goals and always wished to achieve it. I stick my nose to those goals and so I only have hang outs when I feel so.....

But never expecting something to change everything........not only myself.....but also my life and my future...

My name is Tasha

And this is my story........

Ginabi na namam ako ng uwi dahil sa practice. Dating gawi, syempre heto naglalakad na naman ako dahil sa kukulangin ako ng baon kapag sumakay pa ako ng tricycle. Napatingin ako sa langit, and daming bituin.

"Buti pa sila nakikita ang ganda ng mundo pag gabi" bigla ko na lamang naibulalas

Ng bigla akong matalisud, "ai anak ng palaka"

Mabuti na lang at maagap ang mga paa ko at hindi ako diretsung bumagsak.

"sino naman ang naglagay ng kahoy dito..."

Napatingin ako sa matigas na bagay na nasagi ng aking paa. Nagulat ako ng mapagtanto ko na isang pares ng paa ng lalake ang dahilan ng aking pagkatalisud.

"hay naku mga lasingong mga tao talaga oo...hindi na makauwi sa sobrang kalasingan."

Napayukod ako para matignan ang mukha ng lalake at bigla akong napasinghap ng makita ko ang dugong dumadaloy sa kanang bahagi ng kanyang nuo.

"ah...mister okay lang po ba kayo? Anung po nangyari sa inyo?" Umungol lamang ang lalake pagkatapos kong tapikin ang kanyang balikat.

"naku mamamatay na ata ito dito...hindi ko naman sya kilala...nanakawan kaya ito? Eh naka tuxedo pa eh." Palakad lakad na ako sa paanan ng lalake ng biglang may tumigil na tricycle.

"Ineng, bakit? May hinahanap ka b?" tanung ng driver.

"kuya tulungan mo nga ako dalhin natin sa malapit na ospital or clinic itong mama, nanakawan ata", pakiusap kona lamang sa driver.

Nagtulungan kami ng driver na maisakay ang lalake at dinala namin sa ITMRC, isang pampublikong ospital. Habang nasa daan hinalungkat ko ang bulsahan ng damit ng lalaki para makakuha ng pagkakakilanlan. Nahablot ko ang kanyang pitaka sa loob ng tuxedo. Walang laman na pera maliban sa ilang mga ATM cards, I.D at iba pang mga papel. Napangiwi ako ng makita ko ang isa sa kanyang I.D, hindi ko mabasa dahil Japanese character ang nakalagay. Naghanap ulit ako ng iba. BINGO!!!.......

.................................

Napaupo ako sa may hallway pagkatapos ipasok sa operating room ang lalake dahil sa sugat nya sa nuo at saksak sa may tagiliran.

"kalalaking tao di kayang protektahan ang sarili...tsk,tsk"...napangiwi na lang ako.

"baka naman marami iyong nagnakaw sa kanya.."...bigla akong napatingin sa bandang kanan....kasama ko pa pala si manung driver saka ko naalala hindi pa pala ako nagbabayad ng pamasahe ko. Napatampal ako ng nuo. Ay tokwa naman oo.

Napangiti ako ng pilit sa driver. "hahehe iyong bayad ko pa pala, saglit lang po". Kumukuha na ako ng pambayad ko ng bigla syang nagsalita.

"wag na iha, nakatulong naman tayo eh" sabay ngiti sa akin.

"panu natin malalaman kung sino ang mga kamag-anak ni mr. Taiga?" tanung nya sa akin.

"ah, itong wallet po nya. Wala syang cash baka iyon lang kinuha lang po sa kanya kasi kung itong mga ATM nya wala silang mapapala eh." Sagot ko sa kanya.

Wala kaming nakuhang cellphone at panigurado na naming kinuha na rin iyon kasama ng kanyang pera. Naghalungkat na lamang ako ng iba pang mga papel sa loob ng pitaka ng lalake. Nahagilap ng mata ko ang isang litrato ng isang bababe na maamo ang mukha. Tinignan ko ang likod ng litrato at nakita ang isang abroad number sakto namang lumabas ang doktor na umasikaso sa lalake.

"doc, ito po baka pwede nating tawagan itong abroad number para may umasikaso na kamag-anak iyong mamang dinala namin dito." Suhestiyon ko sa doktor.

"we can miss, thank you for being such a kind hearted lady," sabay ngiti ng doktor na sa tingin ko ay umaabot na sa edad na 40.

Nagtawag siya ng isang nurse at binigay ang numero saka ako hinarap. " pwede ba na iwan mo ang iyong cellphone number, pangalan at kung saan ka nag-aaral? We might be calling you if his families ask of what happened to him."

"okay lang po. Thak you po. Tuloy na po ako may pasok pa po ako bukas."

"okay iha, naabala ka pa good night." Sagot ng doktor.